Ga naar de inhoud

Geen Kenau!

Het is lang rustig geweest rond de PAVOHOVAHA en dat hoeft niemand die vertrouwd is met ons gedachtengoed te bevreemden. Terwijl de PvdA in de alarmfase verkeert volgens fractievoorzitter Mariëtte Hamer, ijvert de PAVOHOVAHA (onthoud die naam!) sedert jaar en dag onverstoorbaar en in opperste sereniteit voor de verwezenlijking van zijn hoogste ideaal, het recht op laksheid en ledigheid voor alle groeperingen in de samenleving.

De meltdown van de PvdA, biedt de PAVOHOVAHA (voluit Partij voor het Onnut van het Algemeen) echter dermate spectaculaire electorale kansen, dat ik geen knip voor mijn neus waard ben als voorzitter, penningmeester, lijstduwer en -trekker als ik die laat lopen. Daar komt bij dat zich deze maand een sublieme gelegenheid voordoet om de publiciteit te halen.

Het Mondiaal Centrum looft op initiatief van twee Haarlemse raadsleden, Marianne Zoon (PvdA) en Louise van Zetten (D66), dit jaar voor het eerst de Kenau Hasselaar Emancipatieprijs uit: ‘De prijs is bedoeld voor een persoon of organisatie die zich op bijzondere wijze heeft ingezet tegen achterstelling door geslacht, godsdienst, seksuele geaardheid, handicap of sociale afkomst.

Kat in het bakkie, dacht ik toen ik drie weken geleden (in mijn hangmat, genietend van de verrukkelijke nazomerzon) bovenstaande oproep vond tussen een stapel partijpaperassen. Die prijs lijkt speciaal voor de PAVOHOVAHA in het leven geroepen – we hoeven ‘m alleen maar af te halen!

Immers, welke partij heeft zich zo ingespannen voor de bewustmaking van iedereen die, in een maatschappij waarin strebers en slavendrijvers de dienst uitmaken, niet durfde uitkomen voor zijn ware geaardheid. Wat is er veel veranderd! In het hele land kwamen levensgenieters en Oblomovs uit de kast. Inmiddels strijden onze leden (mits zij niets aangenamers te doen hebben) zij aan zij voor reductie van de 24-uurseconomie tot een 8-uurseconomie.

De Kenau Hasselaarsprijs zal de kroon op ons werk zijn!

P.S. Nee toch – ik hoor net dat er een DEADLINE is voor de nominaties. Het zal niet zo zijn… vóór 10 september! Wij zijn twee dagen te laat om nog mee te dingen. Alsof die twee dagen er iets toe doen. Typisch iets voor de tijd waarin wij leven! Je laat de boel even sloffen en het wordt keihard afgestraft.

Zo’n anti-climax bewijst eens temeer dat wij als partij nog een lange weg hebben te gaan alvorens nonchalance en gemoedelijkheid volledig worden geaccepteerd. En die weg, partijgenoten, die weg zxc3xballen wij gaan… met dien verstande dat wij nu eerst even moeten bekomen van deze deceptie. Op termijn horen jullie meer van mij!!!!

Meer over de PAVOHOVAHA in de gelijknamige categorie

4 reacties op “Geen Kenau!”

  1. Als Phoenix uit de as herrezen: de good old Bond Tegen Het Arbeidsethos. Al is die 8-uurs-economie duidelijk een concessie aan het nieuwe arbeidspathos.
    Met de nieuwe Plasterk-toeslag van €56,– voor iedere leerling zijn we er nog niet, maar toch: iedere leraar een 8-urige werkweek, en internet doet de rest.

    Hoewel?

    Michel Couzijn gaf op 11/9 in De Volkskrant, die eertijds gold als antipode van de Grote Broer van Grote Broer (De Telegraaf) wel een erg navrant voorbeeld van de nieuwe leraar: iemand vroeg op een lerarenforum: “ik geef dit jaar les in 4 VMBO/TL: weet iemand wellicht a) hoeveel boeken ze ZOUDEN moeten lezen? b) wat vinden ze tegenwoordig nou echt leuk? en c) hoe kan je ze nou lesgeven over zoiets als lezen? Tips graag.”

    Grijze golf: blijf bij de les tot uw gerespecteerde tachtigste verjaardag, vernieuw u steeds, opdat u geen oude zak wordt gevonden, en vergeet de 8-urige werkweek.

    Met het doceren van uw leerlingen én uw nieuwbakken collega’s bent u best 80 uur per week zoet. Daarbovenop komt natuurlijk uw vrije tijd met weblogs, bridge, golf en de onmisbare fitness (dit laatste om de verzekering van uw ziektekosten te behouden & om te zorgen dat u in uw grafkist past zonder extra kosten), de zorg voor uw vergrijzende ouders, het oppassen op uw kleinkinderen en de zorg voor uw jong dementerende ega. Ja, dat wordt de werkelijke multitasking over een jaar of tien. De werkelijke issue voor de 90-jarige zal over tien zijn: quality-time in de zorg voor zijn/haar eigen persoon. Hoe krijg je dan nog 10 minuten per maand bij elkaar gesprokkeld om een boek te lezen, voor je eigen bestwil? Omdat je dat zelf wilt. Zonder je daarbij te bekommeren om je afbrokkelende competenties als docent, omdat je geheugen wat minder wordt (150 namen van al die leerlingen ieder jaar).

    Lang leve PAVOHOVAHA.

  2. Vlak na de lectuur van Geen Kenau! las ik in HD van vandaag John Oomkes’ interview met Ton Hooijmaaiers, de anti-Oblomov bij uitstek. Toen ik het verhaal uit had, zat ik – no kidding – tegen de hoofdpijn aan en moest ik bekant naar adem happen. Wat een dadendrang! Ik vermoed dat hij zelfs bij een beursgenoteerde onderneming in New York City het dringende advies zou krijgen een tandje lager te schakelen. Gebrek aan lethargie zit kennelijk in de genen, want hij vertelt dat zijn kinderen als gevolg van bedreigingen les moesten krijgen van de politie in ‘hoe zij een deur niet moeten open doen.’

  3. Prima vent die Hooijmaaiers; meer races op Zantvoort zodat de pleuris wel zodanig zal losbreken van de anti’s dat het zwikkie wel naar Den Helder zal verhuizen en er weer wat woningbouw of gezellige bungalow-parkjes in die trieste badplaats bij kunnen.

    Een paar van die lui erbij om het land te regeren en wij luiaards kunnen rustig achterover leunen, een tukje doen en een gedoogsigaretje roken plus een biertje drinken bij Kees W.

  4. Dus hij verricht fluitend Confuciaanse rituele hoogstandjes en geen fysio afterwards? Chapeau Li-Tonnie. Phaphan in China!

    Dat wonderlijke boek lazen wij met Bientjes, Juul Bientjes. Moordwijf Frxc3xa4ulein van het Stedelijk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *