De gemeente Leiden Schiedam Dordrecht ‘s-Gravenhage Haarlem heeft onderzocht wat voor Leidenaars, Schiedammers, Dordrechters, Hagenezen Haarlemmers anno 2008 de grootste ergernissen zijn. Evenals in Den Haag, Leiden, Schiedam en Dordrecht blijken veel mensen in Haarlem een hekel te hebben aan salami bananenschillen vetvlekken hondenpoep op het trottoir. De hondenpoep handhaaft zich daarmee sinds 1387 op de eerste plaats.
De gemeente Leiden Schiedam Dordrecht Den Haag Haarlem gaf OenS recentelijk opdracht tot het onderzoek teneinde er absoluut zeker van te zijn dat de plaatselijke bevolking vergelijkbaar is met die van vergelijkbare steden als Leidam, ‘s-Gravendrecht, Schieden en Dorhage, waar de bevolking volgens hondenpoep een hekel aan onderzoek heeft volgens een representatieve steekproef onderzoek onder tienduizenden gebruikers van de openbare ruimte ook een hekel heeft aan hondenpoep in al zijn verschijningsvormen.
Hoewel OenS de respondenten nog moet onderverdelen in verscheidene categorieën en subcategorieën (man/vrouw; hondenbezitters versus niet-hondenbezitters; christenen/moslims; spekzooldragers/sandaaldragers) lijkt het geenszins voorbarig te stellen dat Bredanaars Tukkers Westfriezen mensen Haarlemmers qua hondenpoepbeleving niet significant verschillen van Westfriezen Tukkers en Bredanaars. De meesten lopen er het liefst met een grote boog omheen. Naar mogelijke oorzaken hiervan zal door OenS nog een vervolgonderzoek worden opgezet.
Summier nog een paar andere typisch Haarlemse irritaties: afval op straat, vernielingen, geweld, fietsendiefstal, woninginbraak, geluidsoverlast.
Vooruitlopend op de definitieve conclusies van OenS durft het RaDa de stelling aan dat de meeste Haarlemmers een afkeer lijken te hebben van nare, akelige dingen, terwijl ook vervelend en asociaal gedrag anno 2008 veelal als vervelend en asociaal wordt ervaren. Dit komt volgens deskundigen overigens overeen met het landelijke beeld.
.
ha ha ha!
Had ik gisteren de hele dag Banjo boy van Jan & Kjeld in m’n hoofd, nu – dank Marius! -word ik geteisterd door het vederlichte vers van stadgenoot Jan J. Pieterse:
Hondenpoep
Ik heb er niks tegen,
mits de hond
er maar omheen zit
Die hondenpoep is een rare mythe: iedereen zich altijd maar ergeren aan… Rond 1980 moest je acrobaat zijn om niet uit te glijden over poep op straat, zeker in Amsterdam. Maar sinds, ik meen door Van Thijn, de poepzakjes en boetes zijn ingevoerd is dat zeer sterk verminderd. In Haarlem is dat ook inmiddels wel zo, afgaande op mijn beperkte recente ervaringen in hoofdstraten.
In Den Haag is dat echter niet zo: daar heb ik de afgelopen jaren een nostalgische ervaring gehad: acrobatiek om niet uit te glijden, en juist in dure buurten: overal chocolademousse, Haagsche Bluf! Vreselijk.
Het kan natuurlijk zijn dat die verdwarrelde sporadische drol te onzent even veel ergernis oproept als vroeger die bergen, maar dat is dan een soort déja vu-ervaring en AH-Erlebniss.
Die drollenergernis is inmiddels in beschaafde steden een mythe in de hoofden. Iets dat wordt opgeroepen door Kuifje-achtige enquxc3xaateurs in drollenvangers wellicht.
@Harrie: jij ook bedankt, Pieterse nu ook in mijn hoofd!
@Kees: ‘Sinds de zeventiger jaren is het aantal honden gehalveerd, en de baasjes die de drollen opruimen vertienvoudigd. Desondanks blijft hondenpoep nummer 1 staan op de ergernissen top tien, Haarlemmers zijn zeikerds.'(H. Sloos op het HD-forum)
Haarlemmers reageren ongeveer 25 jaar later op recente ontwikkelingen dan andere inwoners van ons kleine grootse kikkerlandje.
Amsterdammers altijd 10 jaar eerder. Rotterdammers altijd op het moment zelf, maar dat is dan weer zo heftig, zonder kop-of-staart (Marco Pastors; Pim Fortuyn). In Den Haag reageert nooit iemand waar dan ook op. In Utrecht zijn ze gewoon: het midden is gemiddeld, modaal, mediaan en daardoor zeer doortastend (De broers Sturkenboom!). Behalve dan weer … lovely Rita. Over Venlo zal ik het maar niet hebben.
Haarlemmers zijn nostalgische dromers en denkers. Behalve natuurlijk mensen als Dennis van der Geest, maar als ik die kop zie moet ik ook altijd aan Parkwijk denken, al zal ie inmiddels wel elders wonen; wellicht woont hij inmiddels wel in Delftwijk! Of, omdat hij gewoon wil blijven: in de Harmen Jansbuurt.
Past wel bij hem.
wat een leuk dagklad