Gemeenteproza(c)

Na de beëdiging van het kabinet Van Agt-Wiegel adverteerde het weekblad Vrij Nederland met de leuze ‘Het zijn weer tijden om VN te lezen!’.

De vraag is, wat lezen we vandaag de dag? U weet waar ik op doel: de kredietcrisis! De AEX nadert tot 300, de Nikei is in de min, de Nasdaq in mineur, Bos gaat in business, de recessie nadert met, jawel, rasse schreden. Miljarden euro’s verdampen, en eerbiedwaardige bankiershuizen vallen om als broze dronkaards na sluitingstijd. En hoe hoger de staatsgaranties worden opgeschroefd, hoe lager het vertrouwen bij de spaarder.

Her en der wordt al voorzichtig gedanst op het graf van het kapitalisme.

Waar vinden we houvast? Het Financiëel Dagblad, The Economist, The Wall Street Journal? Voor mij persoonlijk is er in deze woelige, om niet te zeggen apocalyptische tijden maar één krant: de Haarlemmer.

Eigenlijk bedoel ik de bijlage, De Stadskrant. De eerste twee pagina’s (met gemeentelijke propaganda) sla ik altijd over. Ik ben verslingerd aan de rubriek Vergunningen – aangevraagd, verleend en geweigerd. Al brandt de wereld, al schudden de beurzen op hun grondvesten, de Haarlemse ambtelijke molens draaien onverstoorbaar. Burgers vragen keurig hun vergunningen aan, en de bevoegde instanties voorzien die (na ampel beraad) van onberispelijke stempels. Zoals Voltaire zei: ‘Il faut cultiver son jardin.’

Ik doe een greep:

Burgwal 37rd: plaatsen privacyscherm om bestaand terras
Rijksstraatweg 293: plaatsen stenen schuur in achtertuin
Morinnesteeg 21: vernieuwen en vergroten kozijn voorgevel
Schoterbosstraat 15: legaliseren drie bestaande duivenhokken
Zonnelaan 1: plaatsen kleine fietsenberging
Zijlweg 38rd; veranderen gebruik serre en gevelopening in zijgevel 1e verdieping.
Karel van Manderstraat 22: verwijderen asbesthoudend aanrecht
Duinroosplantsoen 18: plaatsen vlaggenmast

Beter dan Melisana! In dit verscheurde land, waar racisten en extremisten volgens de media de bijl zetten aan de wortels van de samenleving, lees ik onder ‘Verlening kapvergunning met herplantplicht’:

Het College van B&W maakt bekend dat de volgende kapvergunningen zijn verleend onder voorwaarde van herplant. De herplant vindt plaats in overleg met, en onder goedkeuring van het hoofd van de hoofdafdeling Wijkzaken.’

• Crayenesterlaan 6: Mulus, reden: slechte vitaliteit en de boom levert geen appels meer. Herplant: 1 appelboom, tweede of derde grootte.

• Poelpoldervreugd: 1 Els. Reden: de boom is dood. Herplant: 1 els, diameter 35cm.

Vergeet Kafka. Dat wekelijkse vergunningenoverzicht is een coproductie van duizend Haarlemse ambtenaren – anonieme, bescheiden beoefenaars van een miskend literair genre. Luister naar de kleine poëzie van de bureaucratie:

‘De volgende personen kunnen beroep instellen tegen bovengenoemde beschikking: 1) degenen die zienswijzen hebben ingebracht tegen de ontwerpbeschikking; 2) belanghebbenden aan wie redelijkerwijs niet kan worden verweten dat zij geen zienswijzen hebben ingebracht tegen de ontwerpbeschikking.’

Begrijp mij goed, ik juich niet alles toe wat ik lees. Zo heb ik een zwak voor kleine bootjes. Niet om in te varen, meer als kadeversiering. Van die dromerige scheepjes, die – liefst onder een treurwilg – aan een vermolmde vlonder liggen te genieten van een rustige oude dag. Zo’n aanblik laat mij niet onberoerd. Op stille herfstdagen zijn die pieremagochels op hun mooist, weerspiegeld in de rimpelloze gracht. Sommige half gezonken, afgevallen bladeren in het lekwater…

Dus als ik in De Stadskrant een lijst zie van door de Havendienst in beslag genomen ‘onbekende vaartuigen’, die zijn weggesleept naar het Havenkantoor om ter veiling te worden aangeboden, valt dat bij mij helemaal verkeerd. De grote wereld dringt zich ineens brutaal op. Dan schiet me te binnen dat ze een jachthaven bij Penningsveer willen sluiten, wegens een gebrek aan ‘uitstraling’. De gemeente heult met die poenige jachteigenaren, bries ik. De exorbitante zelfverrijkers, de gladde bonuspakkers, die profiteren van de heersende graaicultuur…

Maar weldra valt mijn oog op een ander bericht en laat ik mij hypnotiseren door het getik van de ambtelijke pendule.

‘Het college van burgemeester en wethouders maakt bekend dat een aanvraag voor ontheffing is gedaan voor het houden van twee varkentjes op kinderboerderij de Houthoeve in de Haarlemmerhout te Haarlem. Het college is bereid deze ontheffing te verlenen op voorwaarden.’

En stel dat xc3xba dáárdoor in razernij ontsteekt, dat u de schurft heeft aan varkens in alle maten en soorten, al zijn het er maar twee, dan is daarin voorzien: de conceptontheffing ligt op grond van artikel 3 lid 4 van de Algemene Wet Bestuursrecht zes weken ter inzage. U kunt uw zienswijze tot 30 oktober schriftelijk kenbaar maken. Uw zienswijze dient voorzien te zijn van uw naam, adres, de datum, het besluit waarop uw zienswijze betrekking heeft en de redenen van uw zienswijze.

Was alles in de wereld maar zo goed geregeld!

Radio-column Broodkast 8 oktober 2008

.