Ads by Google

Een schuwe oogopslag, onrustig schuiven in de stoel en zenuwachtig gewapper met de handen – dat zouden volgens een grote, internationale enquête aanwijzingen zijn dat iemand liegt.

Vergeet het maar, schrijft Richard Wiseman in Quirkology (een boek dat ik momenteel met veel genoegen lees). Lichaamstaal zegt niets. Wiseman deed experimenten met duizenden deelnemers, die de juiste en de gelogen versie moesten kiezen uit twee gefilmde gespreksfragmenten. Gemiddeld hadden ze net zo goed muntjes op kunnen opgooien, zo vaak zaten ze ernaast.Tevens blijken de meeste mensen geen idee te hebben wanneer hun vaste partner liegt (sommige onderzoekers zien in dit onvermogen zelfs het geheim van een goed huwelijk).

Als leugenaars zich niet verraden door blikken of blozen, hoe dan wel? Het antwoord is woordkeus. Wie iets te verbergen heeft, wil de ander zo min mogelijk aanknopingspunten geven; kleinigheden kunnen je later achtervolgen. De leugenaar laat daarom details weg en formuleert zonder omhaal van woorden.

Ik struikelde over deze wetenswaardigheden daags nadat ik hier schreef over (het is niet anders, hoge bobo’s vangen veel wind!) de vier monosyllabische antwoorden van Gedeputeerde Hooijmaijers op het RTL-nieuws: “Nee” (geen fouten), “Ja” (verantwoordelijk), “Nee” (niet schuldig) en “Nee” (ik verwacht geen begrip bij de burger).

Niet zuinig met de miljoenen, wel zuinig met de waarheid?

Provinciale Staten geven Deposi-Ton (die zelf nimmer twijfel kent) nu het voordeel van de twijfel in afwachting van een nader onderzoek. Het RaDa zal zijn eigen knuffelgedeputeerde ook in deze voor hem zware periode blijven begeleiden en daarbij meer tact betrachten dan Google Ads op de website van de Telegraaf.