Ga naar de inhoud

Stiefbestek

Gratin met drie groenten wordt het níet met Kerst, maar op het strookje met het recept, dat ik ooit uit een NRC geratst moet hebben, stond ook een dagboekoverpeinzing van de Britse auteur Alan Bennett over de irrationele manier waarop wij ons aan gebruiksvoorwerpen hechten.

Hij had een nogal plomp bord in de kast, maar kon het niet over zijn hart verkrijgen het weg te gooien en voelde zich schuldig als hij het lang negeerde. Niet iets om morgen over te mijmeren als je bain marie staat droog te koken, dus trok de Culi-redactie van het RaDa de bestekla vandaag vast open, op zoek naar accessoires die op onverklaarbare manier de dans ontsprongen waren bij de saneringen en reorganisaties die zelfs ons huishouden kent.

Juist ja…

Twee minispateltjes, van hout!? De huisdichteres aarzelde geen ogenblik: om gebakken aardappeltjes uit de pan te schrapen. Zelf heb ik die lange verbogen lepel met gevaar voor eigen leven uit de klauwen van de Schalm gered. Kan best nog van pas komen voor de sorbets die ik nooit maak. De citroen ligt er (traditie!) voor de garnering van het stilleven en wat de theelepeltjes betreft, bij navraag bleek dat de huisdichteres die met het spitse steeltjes nooit gebruikt. Alleen de ronde.

De Duralex-kom van bruin glas heb ik al dertig jaar en hij heeft allang geen basisplaats meer op onze eettafel. Toch kan ik me niet voorstellen dat ik ‘m ooit wegdoe. Hij herinnert me aan de leuke tijd dat ik studeerde en voor het eerst vrienden en vriendinnen te eten vroeg.

Dit soort sentimentaliteit is overigens geen familietrekje. Mijn moeder is de uitvindster van de keukenschwalbe. Op een dag zagen wij haar zeer onnodig struikelen, en al vóór de verafschuwde oude juskom zijn ruimtevlucht had voltooid en theatraal aan gruzelementen viel, riep zij uit: “Nee, wat zonde!!!!”

.

4 reacties op “Stiefbestek”

  1. De reden waarom de ene familie barst van het antiek terwijl de andere zijn naam verbind aan een Zweeds woonwarenhuis is dat er tenminste 1 generatie moet zijn die onbruikbaar verstoft sentiment prevaleert boven nieuw glimmend spaanplaat.

  2. Ik had precies zo’n kom en kan me de keukenschwalbe niet herinneren waarbij die het leven liet. Uit het assortiment van V&D jaren ’70?

  3. Dat kommetje doet mij een beetje denken aan dat “rookglas”servies wat je kon sparen in de eind jaren zestig begin jaren zeventig.Dat kon bij de Shell.En dat glas is nu een collectors item geworden en is best veel geld waard.Dunne ontbijtbordjes,kommetjes voor ontbijtgranen met melk,en koffieglaasjes.Ik heb er mijn plankjes vol mee staan.Uit nostalgie heeft het een andere functie gekregen.Asbak.Fruitkorfje,likeurglaasje.Nu nog de oudgroene plakbloemen die je op de bodem van het bad deed om niet uit te glijden.Ik hoor het graag!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *