Het supersnelrecht kampt nog met kinderziektes. Zo werd in Rotterdam een jeugdige raddraaier tot de galg veroordeeld voor het in brand steken van een kerstboom. Nadat het vonnis in allerijl was voltrokken bleek al spoedig sprake te zijn van een vormfout.
“Hier hoort u zwaar voor te boeten – zo’n misdaad verdient de strop!” zo luidde de rechterlijke uitspraak volgens de meeste aanwezigen. Supersnelrechter Mildekaas toonde zich echter onthutst toen hij even later werd verwittigd van de geslaagde executie.
Hij haastte zich te betogen dat het supersnelrecht in de huidige overspannen vorm onvermijdelijk ten koste gaat van de zorgvuldigheid van de articulatie. In werkelijkheid zou hij hebben gezegd: “Het wordt een voorwaardelijke boete – zo, dan zit m’n dienst erop.”
.
Niet de strafmaat maakt dit verhaal ongeloofwaardig maar de ongekende efficiëntie in de uitvoering. Dacht je nu werkelijk dat justitie binnen een paar uur schavot en strop kunnen regelen? Alleen al voor het strikken van dat ding is een apart scholingsproject met dito aanvraag vereist.