Jezus, hebben wij ook eens een bisdom, moeten die Amsterdammers zich er weer zo nodig tegenaanbemoeien! Diocees Haarlem-Amsterdam, heten we voortaan. In die volgorde, dat nog wel. Zo lang het duurt.
Vraag het RaDa niet naar de rationale achter de naamsverandering – ik vrees dat het iets te maken zal hebben met grotere naamsbekendheid bij pelgrims en andere reli-toeristen. Ah, nou … ver zat ik er niet naast.
En om het er extra in te wrijven hebben die Amsterdamse braniepapen gelijk hun eigen stempel maar op het bisschoppelijk logo wapen gedrukt:
Oud
Nieuw
We zullen ze een koekie van eigen deeg geven, met hun Andreaskruisen. Met één soepele muisbeweging plakken we er (met dank aan Harrie) de volgende aflevering van onze serie Amsterdammertjes in den vreemde aan vast.
Kijk deze armoedzaaier eens! Hoe diep kan je zinken? De foto’s werden (kan het toepasselijker?) genomen tegenover de redactie van het Straatjournaal aan de Kampervest.
Amsterdam heeft het in de Tachtigjarige oorlog natuurlijk wel wat langer volgehouden tegen de Geuzen (Hamas der Lage Landen) dan het goede Haarlem, dat vrijwel meteen plat ging voor wat protestantse grootspraak. Het Katholieke Mekka met Mirakel (1345) en een wreed coole schutspatroon, St. Nicolaas (toch een soort Jezus 2.0, die niet de dupe werd van de praatjes die hij uitsloeg)verdient een mijter, staf, maar ook een mooier banier dan dit gedrocht dat qua kleurstelling niet verschilt van stadsreiniging en sociale dienst.
Persoonlijk denk ik dat Punt stille omgang heeft met een invloedrijke havenbaron. Die willen immers alles wat ten Westen ligt van Amsterdam.
Wist je dat er ook allemaal Amsterdammertjes in de Kenaustraat staan?!Welliswaar niet rode maar donkergroen en bruin.
Of…
Juffrouw Ida Peerdeman, werkzaam bij Boldoot, die spontaan Maria-verschijningen kreeg in Amsterdam (na alle heerlijke geuren van chemicaliën op haar werk te hebben opgesnoven). Het tweede Amsterdams mirakel zullen we maar zeggen. Die havenbaron zal eerder stille omgang hebben met Gazprom of zoiets…
He!Die Ida Peerdeman is toevallig wel mijn oudtante.(zou ik daar mijn Maria aanbidding van hebben…?)
“Ida Peerdeman was twaalf jaar oud toen ze, op zaterdag 13 oktober 1917, na in de dominicaner kerk in de Amsterdamse Spuistraat te hebben gebiecht, op straat een wonderschone dame in een verblindend licht gewaar werd. Ze was gekleed in een lang wit gewaad en een sluier. Dit kan alleen de Heilige Maagd zijn, dacht Ida.”
Ik moet bekennen, ik had vroeger ook wel eens dergelijke verschijningen in de Spuistraat als ik naar college liep. Het verblindende licht was echter meer rood van aard en de wonderschone dame had inderdaad een soort sluier; een sluier van ondeugendheid. Verder had ze weinig om het lijf. Voor haar heiligzijn had ik mijn hand niet in het vuur durven steken en voor de rest al helemaal niet.
Om het beestje bij haar naam te noemen:we hebben het hier over de verschijning van”Maria,Vrouwe van alle Volkeren”.
Maria qua beestje?