A-locatie

Het is mijn eerste interview op een A-locatie. Ervaren Haarlemmers hadden mij op het hart gebonden voor alle zekerheid zowel een koevoet als een zaklantaarn mee te nemen. 

In de praktijk valt het reuze mee. Ik nader probleemloos vanaf de Grote Markt, stap over een slapende zwerver heen en wrik enkele minuten vergeefs met de koevoet onder de draaideur – tot ik merk dat aan de andere kant iemand bezig is met zijn mouw de groenige aanslag van het plexiglas te poetsen. "Ik heb een afspraak!" schreeuw ik. "Bent u Geurt Uitsnik, de laatste winkelier van de Brinkmannpassage?" 

De ogen achter de schoongeveegde plek gloeien paniekerig op en verdwijnen schielijk. Na enige tijd klinkt het gerinkel van een dik hangslot. De draaideur schuift onwennig op een kier. In het schemerduister ontwaar ik een verwilderde, magere man in een stofjas, die mij argwanend opneemt. 

"Welkom," spreekt hij na enige aarzeling. "Let maar niet op de barricade. Soms ben ik een beetje paranoia." 

Ze hadden beter de sportverslaggever kunnen sturen, denk ik, terwijl ik moeizaam over de versperring klauter. Drie toonbanken, met daarop een rijk assortiment kassa’s van uiteenlopende herkomst en ouderdom. Een museum zou er blij mee zijn. Ik volg het rafelige silhouet van de winkelier. Halverwege de roltrap gaat Uitsnik zitten, ontvouwt een plastic boodschappentasje op een roestige trede en noodt mij naast zich. "Sorry, mijn winkel is vandaag gesloten. Wegens omstandigheden. En hier hebben we minder last van de ratten." 

Hij doet zijn relaas, aanvankelijk schoorvoetend, al spoedig struikelend over zijn woorden. Hoe hij zijn goedlopende zaak aan de Vergierdeweg had opgedoekt, omdat hij toe was aan iets nieuws. Dat hij iets kon huren in de Brinkmann, en tja… Berustend haalt hij zijn schouders op. 

"Lips Capital Group heeft me destijds van alles voorgespiegeld. Stom, zeg je met de kennis van nu, maar vergeet niet, destijds was het een heel andere Passage. In 2009 hadden we hier elektrisch licht en stromend water en de loop zat er goed in. Deurwaarders en gemeenteambtenaren, voornamelijk, maar toch… 

Ondernemen zit mij in het bloed. Je ruikt altijd kansen als ondernemer. En dan hoop je die €3000 per maand terug te verdienen. Ergens in je kop houd je als Haarlemmer die herinnering aan vroeger, toen hier nog een slager zat, een groenteman, en een warme bakker." 

Hij had een klapper willen maken met een restpartij warmwaterkruiken. 13.000 stuks. Cambodjaans rubber, topkwaliteit. "Eerst krijg ik die klotekredietcrisis voor mijn kiezen en de klimaatverwarming helpt ook niet als je in de kruiken zit. Dan is het een simpel optelsommetje. Die bioscoop nokte ermee, mijn huwelijk ging op de klippen, ik moest mijn huis verkopen. De winkels naast me gingen failliet en op een kwade dag besef je dat je hier als enige kampeert. Toen ik ook nog natte pleuris kreeg en mijn compagnon er met de kas vandoor ging, heb ik serieus overwogen er de brui aan te geven, dat mag je gerust weten, maar ja, opgeven zit niet in de aard van deze jongen." 

Ik huiver onwillekeurig. 

"Zullen we het eens wat behaaglijker maken hier? Dan gooi ik wat boeken van Plantage in een ton, daar stook ik al de hele winter van.” Als het goed fikt, neemt Geurt me in vertrouwen. Zijn ogen schitteren koortsachtig. “Op een dag komt het goed hier. Dit is en blijft een A-locatie. Een A-locatie, hoor je me? Ik wéét dat het goed komt." Hij vist een smoezelige brochure van Lips Capital Group uit zijn binnenzak. Uit 2009. 

‘A striking and creative architectural renovation of historic retail space is underway in the heart of Haarlem’s Grote Markt and busy town centre. Brinkmann Passage is strategic for the city and for Lips, and both are collaborating to shape a design that builds on the location’s prominence and value and advances its classic Dutch-urban architecture.’ 

"Begrijp jij wel wat hier staat, Geurt?" 

"Dat het een A-locatie is, toch?" 

"Ik zal het voor je vertalen… Luister goed. 

‘Lips Capital Group is een internationale projectontwikkelaar met een portefeuille van twee miljard euro. Lips kan wachten, Haarlem kan barsten! Lips heeft schijt aan de bewoners en draait die armlastige gemeente met plezier een poot uit’" 

Het blijft even stil. Dan slaakt Geurt een rauwe kreet en vlucht het duister in. 

Voorgelezen in de Radio 105 Broodkast op 11-2-’09 

.