Op vrijdag de dertiende sta ik in een volle tram 12 op zo’n draaiplateau en juist op het moment dat ik (tas onder de arm) een snelle stap wil zetten om een vrijgekomen zitplaats in te nemen, trekt die tram met een woeste ruk op, zodat ik mijn evenwicht verlies en mijn val moet ‘breken’ met mijn duim, die hard op de zitting landt en daarbij lelijk wordt verfrommeld, maar, anders dan je zou verwachten bij zo’n capriool die overduidelijk niet ‘des duims’ is, niet dusdanig wordt beschadigd dat hij weken in het gips moet.
Was deze vrijdag de dertiende (zo vraag ik mij af terwijl ik de verstuikte duim zachtjes masseer) voor mij daarmee nou een pechdag of een geluksdag?
.
Gelukkig was het niet lijn 13.
Indachtig een oud piloten adagium zou ik zeggen; Iedere vrijdag de dertiende die je overleeft is een goede vrijdag.
Je moet toch niet voorstellen dat die zitplaats net op tijd door een aantrekkelijke jongedame zou zijn bezet, terwijl jij daar met je duim aan komt zetten!