Gastbijdrage van Harrie van der Meulen
Op zich een prima initiatief, zo’n cursus. Helemaal als de trainer je ook leert om middels een overtuigende dialogue intérieur de overlastgever in jezelf aan te spreken. Want daar valt winst te halen, blijkt uit een in opdracht van SIRE uitgevoerd onderzoek over hinderlijk gedrag. Persbericht SIRE: “Bijna iedereen in Nederland gedraagt zich weleens onbewust asociaal, zonder dat zij dit door hebben.” (Sic! Alle waar naar z’n geld, copywriters werken gratis voor ideële campagnes…)
Zelf ben ik op veel fronten actief als overlastgever. Via mijn hond, mijn vaak te luidruchtige licht gehandicapte zoontje, het te laag overhangende groen in ons stoeptuintje en ga zo maar door. Ik doe m’n best mijn medeburgers zo min mogelijk tot last te zijn, maar het gaat dus regelmatig onbewust mis. Ter verontschuldiging valt aan te voeren dat normen permanent veranderen.
Neem het roken van tabak. In mijn vroege jeugd trok niemand een wenkbrauw op als een arts aan het bed van een ziek kind een sigaret opstak. In 2009 kan je – zoals bekend – bijna nergens anders meer roken dan buiten. En zelfs dat is niet meer probleemloos. Verleden jaar werd ik tijdens Bevrijdingspop – op een plek buiten de grootste drukte! – kribbig aangesproken door een dame die zei last te hebben van mijn rook.
Wij zijn dus allen zondaars. En dat is een gegeven waar de cursusleiders in Dietsveld/Delftwijk rekening mee dienen te houden. Als er twintig deelnemers zijn, zitten er dus twintig brave burgers én twintig potentiële overlastplegers in het buurthuiszaaltje. En dat is tricky. Ik zal namelijk niet de enige zijn die allergisch is voor aangeleerde standaardbejegeningen. Zo’n dertig jaar geleden ging het op een haar na mis, toen een man mij erover aansprak dat m’n hondje tegen de zonnebloem in z’n tegeltuintje geplast had. Ik mompelde excuses, maar de man bleef maar herhalen: “Ik heb er veel moeite mee dat je hond dit doet. Ik heb er veel moeite mee dat je hond dit doet”.
Hij mocht van geluk spreken dat ik een totale nul ben op het gebied van geweldpleging. M’n blinde woede richtte zich naar binnen: ik werd misselijk, duizelig en begon te hyperventileren. Want ineens besefte ik: “De techniek van de kapotte grammofoonplaat! Die man heeft de AVRO TV-cursus assertiviteit gevolgd!”
Warm en zacht stukje.Maar verbloemt het niet een klein beetje waar het over gaat?Wellicht gaat het over die scheldende aso’s die mij uitschelden voor tyfushoer en kankerwijf.En dan is er een cursus hoe ik dan op een zo beleefd mogelijke manier het gespuis kan aanspreken om te kijken of wij er samen uitkomen.Maar als ze blijven schelden(wat ze meestal doen)en je wordt bedreigd of ze zeggen dat ze je dood maken,dan mag je de politie bellen.Hou toch op.Volgende onderwerp.
@Harrie; doe ‘s een rondje Haarlem (zie de vorige bijdrage) wellicht kun je daar meedoen met een cursus ‘Openlijke Geweldpleging’. Nee, ik heb het wel een beetje gehad met die PvdA-achtige aanpak; gewoon ‘lik-op-stuk’! Morgen een stukje over Bernt’s daadkracht?: Weg met die accordion-pielende oosteuropese zooi! Mooi zo!
@Harrie:
Bij de laatste zin in jouw betoog, besefte ik ineens het volgende: “Als je iets denkt, beseft of jezelf afvraagt, moet je dan ook aanhalingstekens gebruiken?”
De achtergrond van mijn vraag is dat aanhalingstekens (dubbel of enkel) worden gebruikt als er van een letterlijk citaat sprake is. Dat kan alleen als je de tekst hebt gelezen of gehoord; met andere woorden: als je een publiek criterium hebt. Dat is er niet als er iets ‘in je hoofd’ aan de gang is, wat je beseft/denkt/afvraagt (dit is het zgn. ‘privé-taal argument’ van Wittgenstein). Dus volgens mij mogen die aanhalingstekens in je laatste zin weg.
Als je nu denkt: “Dit is wel een erg duidelijk geval van overlast veroorzaken!”, heb je gelijk.
Die militaire techniek lijkt me wel interessant. Maar misschien kan je toch beter een vuurwapen met wat training overwegen, want in ’40~’45 pleegde lieden uit ons buurland ook veel overlast. Dat is dan zacht uitgedrukt. Bovendien, waren het ook socialisten, zoals jij. Nationaal socialisten. Arbeit Macht Frei, National Socialistische Deutsche Arbeiters Partei. Sociaal Democraten mogen dan die connectie ontkennen, hij bestaat wel. Antoine Mussert had dezelfde Religie als Joop den Uyl.