“Kinderlijk plezier, kent u die uitdrukking?”
Helaas, het optreden van dominee Gremdaat schoot er voor ons bij in vanochtend; om de meute vooruit te blijven vertrokken wij al een kwartier voordat hij het startschot van de 5 en 10 km verrichtte, maar kinderlijk plezier is wel wat ik me zal herinneren van de Letterenloop 2009.
De warming-up was al leuk: er liepen oude loopmaatjes van me rond en er was een gezinsloop (die ‘s’ is een verbindings-s, ook al kwamen sommige ouder-kind combi’s gesloopt over de finish), waarbij wij schaterden om de malle, fanatieke spurtjes die die hummels eruit persten.
Daarna vertrok de Stichting Noothulp zoals gezegd naar het tunneltje Bloemendaal om muzikale bijstand te verlenen aan atleten bij wie er weinig muziek meer in zat. En die gevreesde bakfiets, vragen trouwe RaDa-lezers bezorgd? Uh… Ikke… De tocht van binnenstad naar ijsbaan gisteren op de drukke zaterdagmiddag was een hachelijke onderneming, maar ineens had ik het te pakken. EITJE! De schrille angstkreetjes die vandaag uit het bakje opstegen verhoogden mijn stemming zelfs nog.
En toen moest het leukste nog komen – het optreden van de beide dames, en de dankbare reacties van de langssnellende en naar gelang de tijd verstreek, langssjokkende lopers. De huisdichteres/stadsdichteres doe-het-zelfde in het bakkie met haar zaag (altijd hilarisch maar een extra zware opgave vandaag, want het ging achter elkaar door). Suzanne kende ik alleen zwoegend op de Bachpartita’s; in het tunneltje stoeide ze met ‘Walk on the wild side’, ‘You’ll never walk alone; ‘Walk like an Egyptian’ (sommige lopers pasten hun stijl prompt aan) en ‘These Boots are made for walking’. De akoestiek was geweldig in die tunnel en alles klonk even mooi.
Volgend jaar een Letterenmarathon, s.v.p., want de laatste van de 1700 deelnemers kwam voor ons gevoel veel te vroeg voorbij.
Foto’s Cees Prinsen!
Kinderlijk plezier…Jawel! De voltallige redactie van het RaDa danste een horlepiep van jawelste en plezier en tamboerijnde lustig op maat met de muziek en lopers mee! Zelden zag ik Jaspers zo in zijn sas! Natuurlijk was er wat van hem afgevallen nu hij de ‘stuurkunst’ machtig was geworden zodat hij (op de terugweg) zelfs even loshandje de bak met zeer kostbare inhoud retour reed. Nu genoot ik al vele malen eerder van de zaagzingende stadsdichter maar de vrolijke Suzanne was een openbarig. Bach-in-de-bouwput was voor mij te zwaar (ik ben nog maagd in klassieke muziek)maar wat zij hier, met achteloos gemak ten gehore bracht was van zo een warmte, een klasse, een heerlijkheid (plus de in enthousiasme gelanseerde Jaspers) het ook mij geheel inpalmde. “Volg die vrouw”, zou ik u allen willen meegeven. Kortom, een zeer geslaagd steunpunt voor al die zwoegende en genietende lopers!
Ik zat in Maastricht… Dat was ook geweldig maar dit had ik graag, heeeel graag, meegemaakt. Bravo leukerds !!!!!
Ik dacht al, wat doen die mensen met die bakfiets in het tunneltje, ze leken zich gereed te maken om bekenden aan te moedigen. Jammer, ik was te snel op de terugweg, want ik heb de muziek gemist. En zo snel ben ik nou ook weer niet 😉 Wel een leuk initiatief, het is heerlijk om zo een hart onder de riem gestoken te krijgen. Toen ik de ijsbaan weer binnenkwam op weg naar de finish, was er geen muziek. En dat finisht toch niet zo lekker.
@Roderick; wat een prachtige foto’s! Vooral natuurlijk van de Noothulp én van het meest literairste stel dat Haarlem RIJK is!
🙂
Wat een ontzettend leuk initiatief en wat klinkt de muziek van Suzanne mooi in de tunnel! Jammer dat ik er niet bij was, maar van Martius’ stukje, de foto’s en het filmpje word ik ook al blij.
heb geen zaag gezien , was bezig mezelf met verwoede strijd tegen mij onbekende vrouw die mij de laatste meters heef gepasseerd. nutteloze sport dat lopen , en moet die competitie-mentaliteit toch eens afschudden
Lieve mensen, Lees hier http://www.letterenloop.nl/PDF/loopderlopen.pdf de inspirerende toespraak van Gremdaat.
Suzanne, Marius en Sylvia: Zijn jullie er volgend jaar weer bij? Eigenlijk vind ik dat jullie nu al onmisbaar zijn geworden ……….
En, zegt het voort, zegt het voort, er zijn nog heel veel mooie boekenleggers over. Mooi, vanwege de prachtige haiku’s van onze stadsdichteres, die er op staan. Op te halen in Bloemendaal, dat dan weer wel. Zie verder http://www.letterenloop.nl.