Ga naar de inhoud

Inferieur verleden

Niet van mijzelf, wel zelf overgetikt. Mooi vind ik dit:

‘We kijken altijd naar het verleden met een gevoel van arrogante superioriteit, naar het verleden en naar wat daartoe behoorde, ook al is ons heden lelijker en ongelukkiger of ziek, en voorspelt de toekomst geen enkele verbetering. Hoe stralend en gelukkig het verleden ook was, we zien het als besmet met naïviteit, onwetendheid, en voor een deel met dwaasheid: in dat verleden wisten we nooit wat er daarna zou komen en wat we nu weten, en in die zin is het inderdaad inferieur, zowel objectief gezien als in werkelijkheid; daarom draagt het altijd een een element van onmiskenbare domheid in zich en schamen we ons zó verstrooid te zijn geweest, destijds iets te hebben geloofd waarvan we nu zeker weten dat het onwaar was, of misschien was het dat toen niet, maar is het opgehouden waar te zijn omdat het niet lang is meegegaan of heeft volgehouden. De liefde die sterk leek, de vriendschap waaraan we twijfelden, de levende op wie we rekenden als iemand die eeuwig leefde omdat zonder hem de wereld onvoorstelbaar was, of niet meer de wereld als zodanig maar een andere plaats.’

Javier Marías, Gif en schaduw en afscheid (Meulenhoff, p.221)

.

5 reacties op “Inferieur verleden”

  1. Vroeger waren we niet wijzer en vonden we wat we vonden beter dan wat anderen dachten. We zijn van mening veranderd. We waren immers immer jong destijds en nu zijn we niet wijzer, eigenlijk, al denken we van wel. Meer wordt hier toch niet gezegd? Of mis ik iets.

  2. Er is geen voltooid verleden. Het verleden wordt continu geschapen vanuit het heden.

    Wanneer je je schaamt over de domheden van je jeugd, kijk dan naar dit moment waarin je je schaamt.

  3. Marius (red. RaDa)

    Ik had dat eerdere logje van de slak aan het eind van zijn slijmspoor uit het verleden fijn als illustratie bij het citaat kunnen gebruiken. (Zeg ik met de kennis van nu!)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *