Shit, hebben wíj dat? Alsof het nog niet erg genoeg is dat je in deze gore aggenebisjstad je levensdagen moet slijten, pakken ze je ook het enige af wat je graag doet. Schijtziek, echt schijtziek word je ervan.
De Groninger mag ongestraft met een lang gezicht lopen, in Leiden kan er al eeuwen geen lachie af – en dat willen ze maar wat graag zo houden -, in Gouda griepen ze de godganselijke dag naar hartenlust… Niet dat ik dáár trouwens zou willen wonen in die achterlijke gribus, maar je mag er tenminste wel je gal spuwen zonder dat er gelijk een gebiedsverbod dreigt. Wíj zijn sinds zaterdag het lachertje van alle azijnpissers in een straal van 300 km rond Amsterdam, Rotterdam en Utrecht.
Ik verslikte me in mijn ontbijtsigaret toen ik ‘m zag, die grote kop in het HD: “Weg met het chagrijn!!!”. Is getekend, Bernt Schneiders.
Dat roept zo’n pief doodleuk, maar ik schrok me wel mooi de pleuris. We hebben een positivo als burgemeester. Haarlemmers worden geacht het voortaan allemaal van de zonnige kant zien… Nou ja, allemaal? Ik zou in de gauwigheid niet weten wat.
En wat zo’n posibobo nou ten enenmale ontgaat, is dat als je wakker wordt – met een takkenhumeur – en als een berg opziet tegen de dag die komen gaat, dat niets dan zo therapeutisch is als een uurtje zeuren, zaniken en zemelen. Voor mij en tienduizenden Haarlemse kankerpitten met mij.
We zouden eigenlijk met z’n allen een petitie moeten opstellen, maar ja, je kan op je vingers natellen, dat wordt een fiasco. Ze luisteren toch nooit naar je. Wij realisten zijn altijd de lul.
Klotezooi!
.
Zelf ben ik ook een aanhanger van het adagium van Karl Popper ‘Optimism is a moral duty’, dus ik ben het helemaal eens met de burgemeester. In de twee dames op de tekening meen ik Ziggy Klazes en Gerrie Hondius te herkennen die waarschijnlijk dansen op de hit van de Twee Pinten, die het in 1970 iets minder filosofisch verwoordden: ‘Geef mij de liefde en de gein, pak jij de poen en het chagrijn’.
Prijs ik me gelukkig: ik ben Amsterdammer, binnenkort zelfs langer dan ik haarlemmer ben geweest: en ik kom veel in de geliefde vaderstad: mag rustig blijven mokken als dat zo uitkomt! Niks geen last met de ontbijtshagjes, dus. Of moet ik als exoot een toegangspasje voor de stad onder overlegging van een verklaring omtrent -positief- gedrag?
@Maarten Brock: Wie zegt dat optimisten niet zeuren en klagen? Ik ben zelf een optimist, maar ik garneer en ontleen mijn optimisme aan een niet aflatende stroom gemopper, gemekker, gezanik en gezeur (met dank aan Kinderen voor Kinderen). Want behalve optimisme is ook klaegen een morele plicht. Juist Popper is voor de goede verstaander een dialecticus…
sluit u aan bij de Ting tang Tang Beweging, stroming voor aanhangers van het Nietsisme