Het RaDa ligt tijdelijk aan een infuus van gastlogjes. Vandaag een bijdrage van Gonda Koster.
Het Rozenprieel was in de achttiende en negentiende eeuw een kleurige lappendeken van kwekerijen en bloemisterijen. Ook hadden rijke Haarlemmers er een stukje grond om de stinkende stad te ontvluchten. Straatnamen als Asterstraat, Klaverstraat, Schneevoogtstraat, Krelagestraat en Bloemhofstraat herinneren ons aan wat hier ooit in volle glorie te bewonderen viel.
Nu is het Rozenprieel de meest stenige wijk van Haarlem, er is praktisch geen openbaar groen. De muur in de Lange Poellaan van voormalige kwekerij de Orchidee is het laatste zichtbare overblijfsel van de vele bloemisterijen die in de wijk gevestigd waren. Achter de muur bevindt zich een klein paradijsje waar kunstenaar Wim Jonker (1920-1993) vanaf begin jaren zestig zijn atelier had.
Wim Jonker was een spirituele man en zijn atelier stond open voor Haarlemse kunstenaars en buurtbewoners om elkaar te ontmoeten en te discussiëren. Na het overlijden van Wim Jonker heeft deze bijzondere plek geen bestemming gekregen en is verwaarloosd. Al tien jaar dringen buurtbewoners er bij de gemeente op aan om van dit stukje grond een parkje voor buurtbewoners te maken. In 2007 hebben zij de ‘tuin van Jonker’ gekraakt, in aanwezigheid van o.a. Marco-John Jonker (de zoon van Wim Jonker), wethouders Hilde van der Molen en Jan Nieuwenburg, en directeur Ymere Gerard van Noort.
In het voorjaar 2009 hebben gemeente Haarlem en Ymere aangekondigd ‘de tuin van Jonker’ met inspraak van de bewonerste te transformeren in een parkje. De buurt hoopt uiteraard dat de realisatie van de plannen door gemeente en Ymere daadkrachtig wordt opgepakt.
Op 11 december wordt het Haarlemse monumentenjaar feestelijk afgesloten met de verkiezing van het mooiste monument van Haarlem. Ook de muur van de voormalige kwekerij de Orchidee is genomineerd. De muur is een mooi monument, het is het laatste fysieke restje dat ons herinnert aan de tijd dat het Rozenprieel groen was. Tot 7 december kan gestemd worden via http://www.haarlemmonumentaal.nl/stem/
Je stem op de muur is een stem voor een parkje voor buurtbewoners in het Rozenprieel! En je maakt kans op een viergangendiner op deze historische locatie.
Gonda
Dag Gonda,
Ik heb ooit het privilege gahad om Wim Jonker in zijn ateliertuin te ontmoeten en zijn werk daar te zien. Het staat nog steeds op mijn netvlies. Ik steun dus deze nominatie, maar als ik doorklik, krijg ik geen verbinding. Ik zal het nog wel eens proberen.
Groet,
Margo Rademakers
@Margo: Het werkt inderdaad slecht; ik moest eerst doorklikken naar ‘lees verder’/ ‘meer info’of zoiets en toen kon ik wel stemmen. Lang leve de tuin!
@Margo, dank voor je stem (ik hoop dat het gelukt is). Wat bijzonder dat je Wim Jonker in zijn ateliertuin hebt ontmoet, ik ken de verhalen alleen uit de overlevering. Het schijnt een zeer inspirerend persoon geweest te zijn, zo organiseerde hij modelleeravonden in de kassen van de voormalige kwekerij. Als het parkje er komt, willen buurtbewoners uiteraard dat daar een beeld van Wim Jonker geplaatst wordt.
@Huisdichteres.
Vier keer per week heb ik de macht om mensen pauze te geven. Ik weet wanneer het pauze is. Ik weet ook dat dat het werk niet stopt, maar slechts verandert van karakter. Ik denk dat het moment dat iemand zegt: en nu de borrel het echte moment is dat mensen pauze nemen. De volgende dag blijkt dat dan een pauze te zijn geweest met de nodige nadelen, dus ook wéér geen pauze van het bestaan. Maar het lijkt er tenminste op. Echte pauzes bestaan pas als je je laatste adem uitblaast, denk ik wel eens. Is dat de strekking van het gedicht?
Anyway (wat heeft het Nieuw Israëlitisch Weekblad daar nou mee te maken? meer dan je vermoedt? nee hoor): ik zat je recente bundel te lezen, was aan het werk en het was 12.30. Ik sla p. 46 op om 12.30 en lees een titel: Ik weet wanneer het pauze is. Ik las dat voor aan mijn mensen en gaf ze pauze. Punt. Einde petit histoire. Tuurlijk kan ik deze preciezer en langer vertellen. Maar de kern is verteld. Groot plezier en wat meer is: mooie bundel Hubers!
Kan nou niet iemand meer daar een bespreking aan wijden? In een landelijk dagblad bijvoorbeeld? Kouwenaar hier en daar; Ouwens af en toe. Kom op mensen!
@ Gonda @ Marius Het is gelukt! Laat even weten op het Rada of mijn stem zin heeft gehad.
@Margo, natuurlijk, ik houd je via het RaDa op de hoogte.
Dag Gonda,
Geweldig dat de Muur van het atelier van mijn vader Wim Jonker is genomineerd voor de verkiezing van het mooiste momument van Haarlem.Dan te bedenken dat de Muur aanvankelijk gesloopt zou worden om een bedrijfswoning met erf te maken voor een veearts! Nu is iedereen ervan doordrongen dat elk stukje groen in het Rozenprieel gekoesterd moet worden. De Tuin blijft bestaan en wordt een parkje met een beeld van Wim Jonker. Indertijd is door de gemeente Haarlem reeds een bronzen beeld aangekocht genaamd ” de Beeldhouwer” met als doel plaatsing in toekomstig park. Na vele verschillende plannen lijkt het plan van parkje nu toch echt de waarheid te worden. Dus nu maar hopen dat het beeld een mooie plek krijgt. Als je het beeld al wil zien dan kan dat vanaf zondag 17 januari 2010 in het ABC Architectuurcentrum, Groot Heiligland 47 te Haarlem. Dan is de opening van een grote tentoonstelling over het Rozenprieel.Nog even over de Muur, de grote groene deuren van hout zijn helaas zo goed als verrot, het plan was om in samenspraak met de buurman van Wim Jonker in de Lange Poellaan, kunstenaar/smid Ab Vermeulen een prachtig gesmeden hekwerk te maken in de vorm van een acht(8), het symbool(oneindigheid) van Wim Jonker. Door de dood van Ab Vermeulen is dit plan in schoonheid gestorven. Misschien wel een overweging waard wat te doen met de deuren want ze zijn een onlosmakelijk onderdeel van de monumentale Muur. Ik hoop dat de Muur hoog eindigt bij de verkiezing maar al zou dat niet zo zijn dan is jouw artikel in ieder geval een mooi en warm pleidooi voor erkenning van de waarde van de Muur.
Als laatste nog een saillant detail bij die kraak van de Tuin van Jonker in 2007. De directeur van Ymere Gerard van Noort was notabene zelf twintig jaar geleden bij Wim Jonker in zijn atelier geweest! Hij was daar zeer onder de indruk geraakt van de bijzondere werken en gesprekken die hij met mijn vader heeft gevoerd. Nu moest hij beslissen samen met de gemeente of er woningen op deze bijzondere plek gebouwd zouden gaan worden.De uitkomst weten we nu.
@Marco-John, wat leuk dat je het artikeltje over de voormalige ateliertuin van je vader op RaDa gevonden hebt! De kraak in 2007 heeft inderdaad zijn vruchten afgeworpen. Omwonenden, het Geheime Groene Roos Genootschap en werkgroep Kunst en Cultuur houden gelukkig druk op de ketel dat plannen slagvaardig en volgens wens van bewoners worden uitgevoerd. De wijkraad heeft de Muur onlangs aangedragen voor de lijst van gemeentelijke monumenten. Duimen dat de Muur hoog eindigt bij de verkiezingen!
@Marco-John, Margo: niet de Muur maar de Lichtfabriek is verkozen tot het mooiste monument, dat hebben jullie waarschijnlijk al vernomen. Het Rozenprieel blijft de Tuin van Jonker onder de aandacht houden, zie het item in het Haarlems Kwartier 105 TV, dat dit en volgend weekend elk heel uur wordt uitgezonden. Ook te bekijken op internet:
http://vids.myspace.com/index.cfm?fuseaction=vids.individual&videoid=101861383