Ga naar de inhoud

Kat aan de vloedlijn

Kat aan de vloedlijn – zou dat geen leuke titel zijn?”

De huisdichteres en ik gaan te pas en te onpas op titeljacht, bij wijze van gezelschapsspel. Tegenover haar drie gepubliceerde bundels (alledrie met titel) staan honderden verzonnen titels zonder bundel, er zijn dagen dat het titels hágelt. (We doen ze na afloop netjes in een plastic zakje en deponeren ze in de daarvoor bestemde titelcontainer.)

Op die kat kwamen we toen we ons een paar weken geleden aan zee verbaasden over de honden, manisch kwispelend, blaffend, ravottend, zandstuivend, kuilengravend, nimmerverzakend, blij met alles, blij met elkaar. 100% HOND. Ze doken zelfs achter de lekke tennisballen aan die hun sadistische baasjes in de ijskoude branding zwiepten met die elastische ballenzwiepers (is er een officiële naam voor dit onmisbare accessoire?).

We stelden ons voor hoe onze titelkat gepikeerd naar de onvoorspelbare drukte en woeligheid van de golven keek en nuffig het zand van zijn pootjes wiste. Het er niet mee eens! Met die hele zee niet!!

We hebben het experiment niet uitgevoerd met een echte kat, maar qua protesthouding komt dit exemplaar waarschijnlijk in de buurt. Wat nu weer? Sneeuw op zijn stoepje, zonder toestemming van de eigenaar vooraf!

(Foto Suzanne Groot)

.

2 reacties op “Kat aan de vloedlijn”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *