SIRE heeft een nieuwe campagne, hoe ga je om met aardige mensen?
Op www.pasopaardig.nl worden die A.M.’s grof onderverdeeld in vijf subcategorieën: de complimentenmaker, de uitdeler (van lekkernijen en kleine presentjes), de groeter, de wegwijzer en de attenterik.
Het idee achter de campagne is dat de A.M.’s (om niet ontmoedigd te raken) wat vaker aangemoedigd zouden moeten worden door de E.H.’s (egoïstische horken), in plaats van tot vervelens toe te worden afgebekt of met hun nog glimlachende hoofd ondersteboven in een lege afvalcontainer te worden gedeponeerd. Vaak uit angst of onwetendheid, veronderstellen ze bij SIRE.
Een ‘gebruiksaanwijzing’ biedt de E.H.’s nu een beknopte introductie in dat voor hen zo onbegrijpelijke fenomeen, aardigheid.
Ik vrees alleen dat de campagne te laat komt, afgaande op mijn ervaring van vanochtend. Op perron 3a stonden een paar honderd mensen te hopen op de trein van 8.32 uur. Eén wachtende – tien meter van mij verwijderd – was het rode fietslampje op haar rug vergeten en dat brandde (fifteen minutes of fame!) fanatiek door.
Ik zag zeker twintig mensen rakelings langs die vrouw lopen zonder dat ze even de moeite namen om… Anderen posteerden zich pal naast haar, maar nee hoor…! Niemand! Mochten er al A.M.’s ter plekke zijn geweest, dan kwamen die niet uit de kast – misschien tot ze zeker weten dat die SIRE-campagne aangeslagen is onder de E.H.’s. Maar ja, hoe moeten die oefenen als de A.M.’s onderduiken?
Bij het instappen tikte ik de vrouw even op de schouder en zei: “U bent nog verlicht.”
“Fuck you, fokking attenterik!”, zei ze en gaf me een knietje/ Een ravissante glimlach was mijn deel / Zonder een woord zette ze het uit.
.
Sinds de vuurwerkspotjes van Sire zijn gestopt, neemt het aantal vuurwerkslachtoffers drastisch af. (Tot die tijd dus niet.) Ik vraag me dan ook af wanneer een vuurwerkslachtoffer van voor die tijd Sire gaat aanklagen wegens het aanzetten tot rundstunten.
En zal deze campagne ook niet het averechtse effect kunnen hebben?
ik gok 3
non onderwerp. ik gok niet. Bij Sire vervelen ze zich.
Dan heb ik er ook nog eentje waar ik even over moest nadenken. Ik zat in de metro op weg naar RTVNH. Toen ik bijna bij mijn halte was aangekomen baande ik mij een weg door de mensenmassa heen op weg naar de deur. Nog net op tijd kwam ik bij de deur aan en drukte op de knop om de deur te openen. De deur bleef dicht. In paniek sloeg ik nog een keer of vier op de knop maar de deuren bleven dicht. Toen pas zei de man die het dichtst bij de deur stond ‘hij is defect’. Met de kreet ‘Nów you fucking tell me’ duwde ik op weg naar de volgende deur iedereen opzij en wist nog net in de zoemtoon de metro uit te springen. De vragen die het opriep :
1 waarom wachtte de man die wist dat de deur defect was, met het melden ervan ?
2. Waarom reageerde ik in het engels ?
De antwoorden :
1. Het was een E.H.
2. Het bekt gewoon beter dan ‘Nxc3xba zeg je het me’
Rule number 6, my dear Z, rule number 6… 🙂
Sinds Kees van Kooten als vieze man een kunstarm in een doos met pluche toonde en zei: “Mooi hxc3xa8? Uit Polen!” (1982 of daaromtrent?) is Sire de weg kwijt. Geen humor meer, alleen bittere confrontaties met runderen en hun vlees. Draadjesvlees, maar dan anders.
Anyway: ‘Goedemorgen zonder zorgen’, Suzanne. Joop & Ramses hadden ooit boven hun bed hangen ‘Elke Dag Is Een Geschenk’.
Banaal hxc3xa8, anno 2010. Het lot van pioniers: in bed bedenk je iets met elkaar, in 1955. Iedereen vindt het leuk, maar daardoor is het na een jaar triviaal & gesunkenes Kulturgut.
Met internet gaat zo’n hele aardige tekst binnen 24 uur naar de kelder.
@ Richard : ja, dat zat er dik in natuurlijk. Maar op elke regel, zelfs op rule number 6, is een uitzondering. In dit geval de noodzaak om die metro uit te komen en op tijd te zijn voor de redactievergadering. Vooruit… het is een zwaktebod.. toegegeven