Een volle plaszuil op Koninginnedag, dan heb je het toch gauw over een kubieke meter urine op bierbasis. Mijn aandacht werd getrokken door de lekkage via een afsluitdop aan de voorkant van de zuil en door de mannen die stuk voor stuk het probleem constateerden, maar besloten dat de natuur zijn loop moest hebben. Wat zij loosden, sijpelde er via die dop net zo hard weer uit.
Wij zaten op een bankje niet heel ver van die zuil en ik attendeerde de huisdichteres discreet op het falende watermanagement daar in de Vijfhoek.
Ze keek. En keek en keek, alsof ze nooit vier simultaan pissende mannen had gezien. En dat was ook zo.
De mannen die elkaar aflosten, straalden (no pun intended) een intense tevredenheid uit, meer dan te verklaren viel uit de vrolijke sfeer op het pleintje en het ontspannen van de blaas. Sommigen belden tijdens het plassen, eentje sms-te, anderen klemden hun plastic glas tussen hun voortanden of dronken nog wat, maar voor de meesten was het toch een groepsgebeuren, een feestje in een feestje.
Ze hadden het goed samen, terwijl ze hun teamprestatie leverden bij die vieze, lekkende bak. Camaraderie, dat is het woord: er werden geintjes gemaakt, met vrienden of onbekenden; menigeen stond daar met een grote grijns. Een enkeling bleef na gedane zaken nog even treuzelen en begaf zich dan pas in de menigte.
Ik keek. En keek en keek. Die mannen! Ik was best een beetje trots op ze.
.
Heel mooi was dat, er stond ook een vent de facto over zijn eigen schoenen heen te plas. De plas ging er boven in, en liep er door de kieren over zijn schoenen weer uit…
Het niet-afgesloten zijn, dat is dus de overeenkomst tussen een Haarlemse stembus en een Haarlemse plaszuil.
Walgelijk. Nodig. Anders wordt het ‘n zooitje. Zo te zien was het al een zooitje. Morgen Bevrijdingspop. Weer die stank. Weer alles ernaast. Dit stukje heeft mij over de streep gehaald morgen niet iets te gaan ondernemen. Dank! 😉
Staan ze daar nou bij iemand voor de voordeur?
Het kan de hoofdingang zijn van de herensociëteit “Ons onderling genoegen”.
Oh. Wat een toepasselijke naam. 🙂
@twee ijsjes: nee, geen woonhuis – de zuil met het gerecyclede bier staat tegen een vrolijk tappend café.
Tijdens Bevrijdingspop ging het er niet frisser aan toe, zie link, gefilmd door Haarlem 105RTV (Suzanne, je kunt beter niet kijken 🙂 )
http://www.youtube.com/watch?v=1_BstJzcQNA