Op Harry Mulisch en nog een paar pechvogels na, kregen we er vandaag allemaal een uurtje ‘bij’.
‘We kunnen vannacht een uurtje langer slapen’, zeggen de nieuwslezers dan traditiegetrouw de laatste zaterdag voor de wintertijd, alsof zíj daarover gaan. Hoe doe je dat trouwens, een uurtje langer slapen?
Toen ik vandaag over straat liep, probeerde ik van de gezichten af te lezen of de mensen blij waren met hun extra uurtje. Of ze er uitgelaten mee liepen te stuiteren, ermee stuntten en stoeiden, iets deden wat ze in gewone uurtjes nooit en te nimmer in hun bol zouden halen. Of dat ze dat uur beschouwden als onbetaald overwerk en het met zich meezeulden als een zware, zwarte kegelbal in een boodschappentas.
Van algemene euforie en wild spetterende energie was in elk geval geen sprake, was mijn indruk. Zonde eigenlijk.
We hebben het wel over 16.000.000 manuren! Daarmee kun je – met een beetje organisatietalent – het Stationsplein en de Jansstraat plaveien, de Appelaar roetvrij poetsen, alle windmolens weghalen (zoals de PVV wil) of een Tweede Afsluitdijk bouwen (zoals Wubbo Ockels wil). Iets DOEN.
Nou, dat was het voor vandaag. Het is elf uur. Ik ga maar eens vroeg naar bed.
.