Een hond die straks tijdens de Nacht van de Korte Lontjes een Thundershirt draagt zou minder ‘stressmomenten’ beleven, lees ik in Grote Broer het HD.
Het gaat om een soort dwangbuisje voor huisdieren, dat ‘angstgedrag’ reduceert. Geen wondermiddel, benadrukken ze bij het Dier Medisch Centrum in Velserbroek; het baasje/de persoonlijk begeleider van de hond moet nadat hij ettelijke stroken klittenband heeft bevestigd, niet verzuimen innerlijke rust en vuurwerkbestendigheid uit te stralen. Ook moet hij het ingebakerde dier snoepjes voeren zo lang de buren knalgedrag vertonen.
Zowel ‘-gedrag’ (zoals in ‘pestgedrag’) als ‘-moment’ is aan een stevige opmars bezig.
‘Geluksmomenten’ had je al een hele tijd – daar kon je (als alles meezat en je ervoor openstond) door worden overvallen, samen met je verloofde op een duintop bij zonsondergang, of als eens per jaar de hele familie bijeen was om naar Wim Kan te luisteren en van de oliebollen te schransen.
Bij moderne momenten kan je een onderverdeling maken. Enerzijds zijn er de momenten in een overspannen bestaan die als het ware met signaalrode pylonen worden afgezet: gereserveerd voor iets aangenaams. Tijd voor een knuffelmoment, een rustmoment, een seksmoment, een balansmoment (niet in boekhoudkundige zin), een relaxmoment, een fruitmoment.
En na dat ‘moment’ (dat als ik het goed begrijp door de momentenmens even intensief wordt beleefd als de flash van de crack-gebruiker) weet je wel hoe laat het is: dan neemt à la minute het dorre alledaagse weer een aanvang. Degenen die zich ‘een snoepmoment’ gunnen, moeten daarvoor en daarna héél lang vasten.
Anders ligt het met bijvoorbeeld het ‘leermoment’ – dat komt onvrijwillig, meestal na een katastrofe, miskleun, fiasco. In zo’n geval werkt ‘-moment’ met zijn suggestie van kortstondigheid vooral eufemistisch: zo van, doorgaans heeft dit meesterbrein alles onder controle en na deze kleine hapering (en het opruimen van de puinhopen) zal dat als vanouds zo zijn. Tenzij zich een volgend ‘leermoment’ aandient – alleen maar positief, toch?
Wie een ‘stressmoment heeft’ (en iemands kop verbouwt) kan zich tot kort daarvoor en spoedig daarna als een toonbeeld van waardigheid en zelfbeheersing beschouwen. Eén ‘huilmoment’ maakt je nog geen huilebalk en na je ‘braakmoment’ stap je hopelijk gauw weer nuchter rond/verder.
Nou, beste Raarlemmers, doe er jullie voordeel mee, want ook voor 2011 geldt:
KIES JE MOMENT!!!
P.S. En vergeet de beleving niet