Ga naar de inhoud

Insprekers

Tweeëntwintig insprekers hadden zich aangemaild voor de commissievergadering over de Haarlemse cultuurbezuinigingen gisteren en (dat trok ik niet meer) na de pauze kwamen daar nog 28 vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties bij.

Exact 3 minuten spreektijd kregen zij per spreker toegemeten (wat is retorica nog in dit land…?). De chronometer (in theorie berekend op een redevoering van maximaal honderd uur minus één seconde) stond centraal opgesteld en telde af. Voorzitter Louise van Zetten telde mee. “Denkt u aan uw tijd?”, maande zij onveranderlijk na 2 min. 40 seconden. “Denkt u aan uw tijd?”

“Wat zegt u?” repliceerde één spreekster( de twaalfde of dertiende!).

Het was geen grapje. Er waren geen grapjes, voor grapjes was geen tijd. Ook de Grote Drie, Schampers, Lommerse & Lampe (Frans Hals, Toneelschuur & Philharmonie) schikten zich nederig onder dit onverbiddelijke 3 minuten-régime en behartigden hun belangen met de moed der wanhoop, waarbij Schampers er zowaar nog in slaagde een breder pleidooi voor cultuur te houden.

Niet alleen op de subsidies maar ook op het applaus wordt bezuinigd; er mocht niet worden geklapt. Deze regel werd slechts tweemaal gebroken. Eerst – ik vermeld het met trots – voor de huis-/stadsdichteres, die een gedicht had geschreven waarin zij vroeg om een lange reeks opvolgers.

Applaus was er later ook voor het koor dat de  exercitie zingend afsloot.

Een koor dat dreigde ‘om te vallen’ zonder subsidie, zoals hun zegsman het uitdrukte.

Omvallende banken kenden we al, maar omvallende koren, daar moet bij het Korenlint een ludieke actie mee op te zetten zijn. Korendomino: 2000 zangers, in een rij van 3 kilometer langs het Spaarne; een nepwethouder die de eerste een duwtje geeft; deze stoot een paar melodieuze klanken uit, valt voorover tegen een koormaat, die ook zingend omvalt… enz. tot en met de laatste noot.

.

4 gedachten over “Insprekers”

  1. Briljant beeld! Ook fijn: wanneer de eerste zanger PER ONGELUK wordt aangestoten door, laten we zeggen, een snelfietsende vrouw en dat de dominoreeks dan te vroeg valt en in zijn totaliteit omdat men vergeten was om om de honderd zangers een remmend noodgat in te bouwen..

  2. En dan, wat is retorica nog in dit land,
    een stopwatch omklemd door een strenge hand.

    … maar wat ik zeggen wilde, ik dacht dat het linkje wel naar het gedicht (waar het applaus voor gold) zou voeren. Maar waar is het wel te lezen?

  3. Haarlem gefeliciteerd met de relatief goede uitslag van de verkiezingen. Hoewel landelijk redelijk rampzalig bij jullie in Haarlem enige hoop. Mijn ingedachtelijke oproep;
    “Stem links, desnoots D66 maar absoluut niets wilders” is enigzins gehoord.
    Hier, ter plekke, ben ik druk met vreselijke, gestapo-achtige toestanden. (vluchten kan niet meer?!)
    CJP
    Curacao

  4. Marius (RaDa-reda)

    @Rigo: Het zijn drukke dagen voor de dichteres, dus het zal misschien nog even duren voor het gedicht (nu alleen nog op perkament) gepixeliseerd wordt.
    En natuurlijk verschijnt het over twee jaar in de Verzamelde Stadsgedichten (werktitel: ‘Dienstregels’).

    @CJP: Haarlem is een eiland van redelijkheid en wellevendheid.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *