Alle Haarlemse parkeergarages van asbest maken, een beter brandveiligheidsplan heb ik tot op heden nog niet gehoord.
Het komt van mijzelf, laat ik dat er meteen bij zeggen, want drie branden binnen korte tijd, dat zet zelfs de autolooste burger aan het denken. Maatregelen zijn geboden. Het inferno in de Appelaar was een ongeluk en daarna (Cronjé en De Kamp) was er even sprake van een garagerage onder pyromanen.
De krantenfoto’s van gecremeerde voertuigen en geblakerde plafonds prikkelden de verbeelding en maakten nieuwsgierig. Ramptoeristen worden helaas geweerd (een gemiste kans voor Citymarketing) en zo kan het dat ik nog steeds in martelende onzekerheid verkeer omtrent het lot van het tegeltableau van Gerrie Hondius in de Appelaar. Weten jullie nog? Ondergrondse kunst? De slag bij Damiate and all that?
Ik heb er nog niets over gelezen. Het houdt me bezig. De kunstenares zelf mijdt het pijnlijke onderwerp, doet stoer, maakt misplaatste grapjes. ‘Nou ja, joh, het zijn tegels, weet je. Die schrikken niet van een beetje verhitting. Hoezo vlammenzee? Die hebben zoiets van, been there, got the T-shirt.’
Goed, we hebben nu De Vlaamsche Reus, maar toch…
P.S. Misschien bij nader inzien alle Haarlemse AUTO’S van asbest maken…? .
Marius, je vergeet in je opsomming de ‘moeder van alle Haarlemse parkeergaragebranden’: die onder het Albert Heijn-filiaal aan het Soendaplein (augustus 2009). En dan zijn er nog Mulisch-adepten die beweren dat er in Haarlem-Noord nooit iets gebeurt.
De oorzaak lijkt me duidelijk. Het is gewoon te koud in de Schoorlse Duinen en in zo’n garage is het ook nog eens heerlijk droog. 🙂
@Xiwel: EN ook de Schoorlse Duinen van asbest maken…?