Zo’n zeventig moties jaste de Haarlemse gemeenteraad er gisteren doorheen ter afronding van de vergadersessies over de Kadernota.
De hele exercitie was live te beluisteren – politiek dichter bij burger! – en ik schakelde in tegen half elf, toen ze bij motie twintig waren. Muggenmeester Schneiders raffelde de moties af alsof hij dienst had in een vreemde stad en zo snel mogelijk terug wilde naar zijn geliefde Haarlem. ‘Motie 32, vóór: AxptijPlusTrotSPCDA- motie verworpen. Motie 33…’
‘AxptijPlusTrotSPCDA’, dat hoorde je om de hamerklap. Losers United.
De oppositie opponeerde plichtsgetrouw, omdat ze het zo had geleerd op de democratieschool; de woordvoerders spuwden braaf vuur, maar leken geen moment de illusie te koesteren dat ze ooit gevaarlijk konden worden, of dat er tijdens deze motiemarathon überhaupt naar ze werd geluisterd. Als ze bij dit moordende tempo al te verstaan waren.
Wat is de ‘Fifa-thuiszorggroep’ nu weer, vroeg ik me af bij motie 34, 57 of 40, komt Sepp Blatter ‘s avonds persoonlijk de steunkousen afstropen? Ah… Viva! Ze waren al bij 35, 58 of 41 toen mijn muntje viel.
Er waren twee soorten moties: moties met lange onverstaanbare namen en moties met verstaanbare, koddige namen. ‘Motie (??-ig) over de treurgang WC Noord-Delfwijk door participatiespreiding kleingelovigen zonder deo’ was onverstaanbaar en waarschijnlijk afkomstig van de oppositie, want AxptijPlusTrotSPCDA ontbeerden zoals gewoonlijk de noodzakelijke meerderheid (stom, waarom had de coalitie geen motie aangenomen om alle moties van AxptijPlusTrotSPCDA tegelijk in stemming te brengen en in één keer af te schieten?).
Bij de korte, koddige namen zag je voor je hoe de partijbreinstormers elkaar triomfantelijk hadden aangekeken. Motie ‘Steen op de maag’, ‘Vraagwerk is maatwerk’, ‘Kreten uit de kelder’… Moties die de mensen pakken!
‘Fluitje van een cent!’ (cultuurbezuinigingen), ‘Voor de Bühne’ (redding Toneelschuur), ‘Bakkie doen!’ (toegankelijkheid stationsfietsenstalling) en de ‘Motie Blikopener’ (bereikbaarheid binnenstad) zijn gratis af te halen op de RaDa-reda.
Ik ginnegap er nu een beetje over, beste Raarlemmers, maar tegelijk stemde die hele Kadernota me ook droef. De goede bedoelingen konden het gebrek aan niveau niet camoufleren; er vloog af en toe een gelukte volzin voorbij, er waren parmantige pogingen tot spitsvondigheid, men ving elkaar een vliegje of een mugje af, maar wat ik miste was autoriteit, iemand die de anderen werkelijk naar zich kon doen luisteren. Lag het aan het moment? Waren ze moe?
Eerder deze week luisterde ik ook een uurtje. Toen was er xe9xe9n opmerkelijke uitzondering op de vlakke middelmatigheid: Sibel Özogül-Özen van de SP (zij van de drie Umlauts) KRIJSTE haar woede uit (over de bezuinigingen, over het maatschappelijk onrecht, … over ALLES eigenlijk).
Als luisteraar vreesde je dat het daar niet bij zou blijven, dat ze gillend van frustratie de microfoon in tweeën zou breken, om vervolgens onherstelbare verwoestingen aan te richten in de Gravenzaal en een wethouder te wurgen.
Misschien moet ik volgende keer op haar stemmen?
.
En zo blijkt t net zo makkelijk om de democratische besluitvorming met wat ons-kent-ons-en-we-nemen-er-nog-xe9xe9n grollen als idioot weg te zetten zoals in sommige kringen populair is om alle kunst en cultuur even te typeren. Dat die 39 raadsleden deze week met succes de ‘linkse hobby’ van jouw huisdichtetes en nog wat zaken waar je graag openlijk je warme hart voor laat kloppen, hebben gered, moet je dan ook niet noemen. Net wat te makkelijk, Marius Bosman.
@Richard S.:Dat de raad de stadsdichteres goed vindt, wil nog niet zeggen dat ik de raad goed moet vinden. Ik vond het echt niet om aan te horen gisteren. Ook eerder deze week kreeg ik er geen hoge dunk van, hoewel de inzet en integriteit van sommigen me natuurlijk niet ontgaat.
Met dat ‘ons-kent-ons’ valt het bij de RaDa-reda nog wel mee trouwens; er zijn misschien drie raadsleden met wie ik wel eens langer dan 5 min. voor mijn plezier heb gesproken.
Heb me weer eens ouderwets ziek gelachen om je, Marius (ik kan me dat permitteren want ik ben geen raadsverslaggever). En toevallig dat ook ik deze week dacht: misschien maar eens op Sibel stemmen. Iemand die dag en nacht bezig is het volk te vertegenwoordigen en mensen die een beroep op haar doen te helpen, en zxe9ker niet alleen hen van het Umlaut-volk. Alleen die partij waar ze lid van is zou me nog kunnen tegenhouden.
Misschien moet er ook maar eens gescreened worden aan de poort van de Gemeenteraad. Op persoonlijkheid. Monddood moet niet kunnen. Wellicht zijn we moe met zijn allen. En wordt onze originaliteit daardoor in de mist gezet….Verdoofd.