Geen kwaad woord

Zijn er mensen die iedereen graag mag? Is er één mens op wie niemand kritiek heeft?

Griezels, gluiperds, glibbers, boeven, psychopaten, lafaards, kat-in-het-donker-knijpers, echtbrekers, roddelaars, wreedaards, boemannen en boevrouwen vallen bij de eerste selectie al af.

Resteert 15% (optimistische schatting) van het mensdom.

Nu wordt het ingewikkelder, want je doet het niet gauw bij iedereen goed. Als mens. Wat voor de een perfectionisme heet, is voor de ander ergerlijke pietluttigheid; idem met zuinigheid en schraapzucht, relativeringsvermogen en onverschilligheid, flexibiliteit en slapte. Een goede lobbes wordt zomaar ingedeeld bij de slome sukkels, luie collega’s bestempelen de gedreven werker achter zijn rug als een streber.

De heilige wekt de wrevel van schijnheiligen en zondaars.

Ik wil maar zeggen, als de mensen weer eens iets op je hebben aan te merken, met hun eeuwige negatieve … O nee, ik wou het over Matthew Sadler hebben.

Het afgelopen weekend liep ik drie dagen als bulletinschrijver rond bij het Nova Schaaktoernooi. Sadler werd eerste, evenals vorig jaar. De 37-jarige, nu in Amersfoort woonachtige Brit gold tot 1998 als een groot talent, gaf toen de brui aan het beroepsschaken en verkoos een carrière in de ICT. Sinds een paar jaar schaakt hij af en toe weer, puur voor zijn genoegen, en dat genoegen werkt aanstekelijk op iedereen die hem bezig ziet. Tegen wie hij ook speelt, de toeschouwers zijn voor Sadler.

Deels komt dat door zijn speelstijl. Als het even kan, bewandelt hij grillige, gevaarlijke paden en hij zet zijn partijen graag onorthodox op. Maar zijn aandoenlijke uiterlijk helpt ook. Hij is niet moeders mooiste: glimmende, kale schedel en oren als rode satellietschotels, die het liefst voor zichzelf zouden beginnen. En daartussenin de bescheidenste, vriendelijkste, pienterste oogjes die je ooit hebt gezien.

Schaken is een meedogenloos spel, de koning moet dood, daar komt het op neer en als je in één moeite door het ego van de vent tegenover je kunt bezeren, moet je het zeker niet laten. En als in zo’n milieu iemand rondloopt die ieders sympathie krijgt en over wie drie dagen lang niemand praat zonder een twinkeling in zijn ogen te krijgen, is dat hoogst uitzonderlijk.

Geen kwaad woord over Matthew!

P.S. Voor een interview met Sadler en een impressie van de eerste dag van het toernooi, zie het filmpje van Lennart Ootes en Hicham Boulahfa.

.