Ga naar de inhoud

Meer dan komkommer?

Volgens een eigen, zeer nonchalante schatting heb ik na dertig jaar leraarschap zo’n drieduizend oud-leerlingen in de wereld rondlopen.

De afgelopen week doken er, los van elkaar, twee op in Grote Broer het HD. Jan van Run (nu 30) gaf ik Engels in drie gym van het Zaanlands Lyceum- een rondborstig baasje met een leuk soort branie en een onverwoestbaar goed humeur. Nu is hij (na een wethouderschap in Oostzaan) een nog niet bijster gereputeerde gedeputeerde van de provincie Noord-Holland (bekend van de gelijknamige categorie).

Of hij RaDa’s nieuwe knuffelgedeputeerde wordt, staat te bezien (er is nog steeds een vacature in het jaar 1 na Ton), maar hij maakt kans. Als schaker (zie hier) heeft hij bij mij een streepje voor en wat ook voor hem pleit, op 11 juli, Open Monumentendag, leidde hij bezoekers door Paviljoen Welgelegen.

Jan zat in de derde naast Vincent van der Noort, afgelopen zaterdag geïnterviewd in het HD als auteur van een toegankelijk wiskundeboek, ‘Getallen zijn je beste vrienden’ (‘ontboezemingen van een nerd‘). Hij zong een hilarische pseudo-russische smartlap op een klassen-songfestival, dat weet ik nog. Eminente leerling, met lepe oogjes, waarin de pret zelden doofde en een geest die toen al fris waaide. In zijn boek introduceert hij de vierdimensionale kubus aan de hand van pepernoten en satéprikkertjes, schijnt het. Hij gaat trouwens lesgeven aan het Sancta. (Om jullie een indruk te geven van zijn stijl, hier spreekt hij over de wiskundige onmogelijkheid van de democratie.)

Dat zijn er twee die toevallig opdoemden uit het verleden. Het overgrote deel van die 3000 is voorgoed verdwenen in de mist. Op lustrumreünies, waar ik graag heen ga, peur ik naarstig naar herinneringen – een anecdote, een akkefietje, het handschrift, een rare schooltas of haardracht. Sommige oud-leerlingen worden op het nippertje gered uit de anonimiteit, bij anderen komt er echt niks.

Ik moest dit weekend denken aan mijn Noorse collega’s. ‘Breivik, Breivik… Anders Behring Breivik… waar ken ik die naam… Wacht, 32 jaar? Ja, dat zou op zich goed kunnen. In 4B zat ie. Nee, ja, dat moet ‘m zijn!’

En dat je dan tebinnen schiet dat Anders altijd komkommerschijfjes en kaas op zijn brood had en heel stil was. Onopvallende jongen, die alleen los kwam als het over ridders ging en kruistochten. Die te lange, te serieuze, niet om door te komen opstellen schreef, waar je altijd maar een obligate zes voor gaf.

En dat je dan het gevoel hebt dat jij er meer van zou moeten snappen dan al die miljoenen, leken en experts, die zich momenteel vastbijten in Breiviks achtergronden en drijfveren. Dat je je suf piekert of je zestien jaar geleden signalen hebt gemist, tekens verkeerd hebt gelezen.

En tot de slotsom komt dat je er even weinig over kunt zeggen als iedereen, op die komkommerschijfjes na dan.

.

 

4 reacties op “Meer dan komkommer?”

  1. In al dit soort zeer ernstige situaties zullen de educatieve opvoeders zich achter de oren krabben inderdaad. Het menselijk brein is soms ondoorgrondelijk beste Marius….

  2. Over ondoorgrondelijke breinen (en los van de gruwelen in Noorwegen): ik wil niet spijkers op alle slakken in zout water leggen, maar die Vincent van der Noort mag dan een wiskundige van formaat zijn, waar het toegepaste logica betreft laat hij toch een steekje vallen, getuige zijn mondelinge verzoek: “Wil iedereen die mij niet kan horen zijn hand opsteken.”

    Verder ben ik van mening dat ik iedere dag grote broer HD lees.

  3. @Carel: het wonderlijkste is dat het nog werkt ook!

    @Marius: erg leuk om te lezen dat we niet vergeten zijn! Uiteraard herinneren we jou ook nog levendig. En er zijn slechtere manieren om in verband gebracht te worden met Anders Breivik.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *