Ga naar de inhoud

Stationsbibliotheek

Posiklad en Negaklad lopen plompverloren een wereldprimeur binnen, de stationsbibliotheek Haarlem, die een paar weken geleden werd geopend.

Posiklad: “Mmmm, goeie locatie, niks mis mee. En wat ruikt het hier fris! Naar nieuw linoleum!”

Negaklad: “Niet naar  muffe boeken in elk geval – het ziet er allemaal akelig actueel uit. Hapt-lekker-weg-lit. Het is meer een AKO-theek…”
Posiklad: “Als je de mensen daar nou mee aan het lezen krijgt, daar gaat het toch om? Je moet ergens beginnen. Kijk, een fijne leestafel en ze hebben koffie en computers.”
Negaklad: “ROMANTIEK – SPANNING – LITERATUUR – TOP 60… laten we het de doelgroep vooral niet te moeilijk maken, dat doen ze bij de  Whizzl en de Kiosk ook niet. Ze kunnen er op deze manier ook een bibliautomatiek van maken, de lees-FEBO: eurootje in gleuf, luikje open, leessnack eruit pakken. Zie jij ergens poëzie staan?”
Posiklad: “Die Lotte Sluyser is op zich niet vies van een experimentje. Er komt aan het Doelenplein misschien zondagopenstelling. Goed toch?
Negaklad: “€2,50 per geleend boek…
Posiklad: “Je kunt ook lid worden. €40 per jaar, of voor een tientje als je al bij de gewone bieb zit.
Negaklad: “Leg mij nou eens uit wat hier de meerwaarde van is. Boeken moeten met hun rug naar je toe staan, niet frontaal zoals hier. Het gaat toch ook om de verrassingen, de toevallige vondsten? Ik zou een medelijdenbak willen met ‘Tien jaar aan niemand uitgeleend’. Alles door elkaar, voor €0,25 per boek.”
Posiklad: “Kijk, nou ben je positief bezig, zo ken ik je weer.

Negaklad: “Zie jij ergens een ideeënbus? Nee. Als ik het niet dacht. En dan nog? Alsof er ooit iemand naar mij luistert…”

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *