De krant van gisteren, nog zonder vis erin, en vol brokken onverteerd nieuws.
De reljeugd van Schalkwijk krijgt pride of place in Grote Broer het HD van 15 november. Want die jeugd blijft maar doorrellen en ten einde raad zou politiechef Rins Joustra nu een beroep willen doen op… de voetbalwet. Die wet hadden we kennelijk nog, anderhalf jaar na het faillissement van onze HFC. Haarlem toch nog een beetje sportstad! Geen profclub meer, maar als Joustra zijn zin krijgt wel een avondklok en samenscholingsverboden voor Marokkaanse jeugdteams zonder bal en doel in hun leven.
Op dezelfde voorpagina een artikel over de provincie Noord-Holland, waar CvdK Remkes een professorentrio in de arm heeft genomen om de handel en wandel (maar vooral handel!) van de gereputeerde gedeputeerden van de afgelopen acht jaar te onderzoeken. Schoon Schip heet de operatie en het hooggeleerde driemanschap is onder meer gespecialiseerd in ethiek in bestuur en beleid, bestuurlijke en ambtelijke integriteit en integriteitsmanagement. Ach, driewerf ach… Daar win je de oorlog niet mee. Zulke miemelaars zouden er onder Ton Hooijmaijers nooit in gekomen zijn!!!
Het stadskatern opent met ‘Ontslag helft personeel Schalm’. Allen daarheen om te protesteren, dacht ik, in een stuip van verontwaardiging. Die (kans)arme ID-ers! Maar de operatie blijkt al afgerond: directeur Jan Coersen heeft het ‘uitgeholde’ bedrijf financieel gesaneerd en zijn streven is om er een ‘professionele onderneming’ van te maken. Nog even en we kunnen aandelen kopen. Ik beweer niet dat de Occupy-beweging zijn tenten stante pede in de Zijlstraat moet opslaan, maar echt sympathiek klinkt het me niet in de oren. Ik drop mijn afdankertjes voortaan wel bij de Bijna-Gratis-Markt aan de overkant, waar het management in een klapstoeltje voor eigen pui een tweedehands saffie zit te roken.
Goed stadsnieuws was er ook, maar dat blijkt bij nader inzien slecht nieuws: volgens het rapport Trend of incident? van het Bureau Discriminatiezaken blijft de homohaat in Kennemerland achter bij de landelijke ontwikkelingen. Lang niet iedereen heeft daar vrede mee; ik doel niet op het Haarlems Homofobisch Genootschap sinds 1853 (HHG), maar met name op de onderzoekster zelf. Marjolein van Haaften vertrouwt het van geen kanten. De meldingsbereidheid is laag, weet zij (uit onderzoek?) en veel mensen weten het bureau ‘niet te vinden’ (het zwakke orientatievermogen van homo’s is berucht) en ‘mensen’ willen zich geen slachtoffer voelen. Stom, driewerf stom! ‘Haarlem Roze Stad’ is desondanks blij met het rapport, meldt de krant.
Desondanks! Met een beetje geluk kunnen ze volgend jaar (ondanks de in werking getreden voetbalwet) wèl gewag maken van klopjachten en treitercampagnes. Hè, en net als je een beetje op stoom komt als eenpersoons RaDa-reda, schiet zo’n stukje ver over de algemeen aanvaardbaar geachte loglengte (AAGLL) heen. En dan moet ik Arnout Heemskerk (AH) nog doen… Nou, die moet dan maar in deel 2.