Bijvangst

‘Ik kreeg een gezonde dochter, publiceerde een succesvol boek, dronk driehonderd flessen wijn en rookte driehonderd of meer Havannasigaren.’

Dat schreef Evelyn Waugh in zijn dagboek op 28 oktober 1942.

Dat 2011 voor mij geen goed jaar is, heb ik hier en daaral eens laten doorschemeren, en dat uit zich in een gebrek aan productiviteit en efficiëntie – of concreter, in een uitpuilende mand strijkgoed en stapels steeds muffer ruikend nakijkwerk. Ook blijft de krant vaak ongelezen, de actualiteit voelt als een last – kunnen ze die niet even voor mij stilleggen?

Het was misschien wel om die reden dat ik vanochtend zo in mijn nopjes was met de vergeelde recensie die ik als bijvangst aantrof in het exemplaar van  The Diaries of Evelyn Waughdat ik zaterdag 3-12-’11 op de kop tikte bij antiquariaat Hinderickx en Winderickx. NRC Handelsblad, 3-12-’76. Ik verschuilde mij vanochtend even in een veilige tijdcapsule en bezag het leven vanuit het perspectief van 35 jaar geleden.

Zo las ik dat Waugh, na zijn studententijd noodgedwongen arbeidzaam als onderwijzer, een zelfmoordpoging deed. Hij zwom de zee in, richting horizon,  en zou nimmer levend zijn teruggekeerd als hij niet was terechtgekomen in een school kwallen.

De kwal als mensenredder, in dienst van de literatuur! Op de ommezijde van die pagina staat een even hilarisch als teder artikel van Geert van Oorschot, waarin hij verhaalt van zijn jarenlange, vruchteloze campagne om de Limburgse dichter Pierre Kemp aan een groter publiek te slijten. En een Kemp-avond in Maastricht, om de verschijning van het Verzameld Werk luister bij te zetten, vindt uiteindelijk geen doorgang bij gebrek aan financiële middelen. Flops en fiasco’s…

Pierre Kemp (1886-1967)? Hij staat met tien gedichten in Komrijs Baksteen der Nederlandse Poëzie, maar ook op het Grote Boze Wereldwijde Web staat het een en andervan hem. Hé, hij komt als geroepen!

Uitbundigheid

Met korven om manen in te vangen,
met bussen vol gezangen,
met potten om lichten in te drogen
reis ik langs de ogen van het land.
Met dozen zonnen,
met klanken in tonnen
en glazen gedichten in iedere dwaze hand.
Waar ik mijn armen ook rek,
ik ben overal gek.

Daar beurt een mens van op. Weet je wat, we doen er gewoon nog een:

Allround Jansen

Alles is Jansen, alle knop en vrucht,
bergen en dalen, wateren en bomen.
De wind wil met de bloesems dansen.
De zon is Jansen en met hem de lucht
en alles wat mij maar kan overkomen.
Ik ben voor niets beducht,
ook God is Jansen.