Ga naar de inhoud

Ridder en manwijven

Ridderlijk! Ridderlijk! Erik Haverkorn (van Haarlems Bouwplannen) kennen wij als iemand die bij het ontbijt drie of vier moderne architecten rauw oppeuzelt en bij de lunch een ijdele stadsplanoloog onthoofdt als ware het een beschilderd paaseitje. En nu breekt hij in een lange, warmmenselijke brief in het HD (27-12) een lans voor Graziella Curreli!

Ja, Curreli, de Italiaanse kunstenares van het drie meter hoge beeld van Kenau & Ripperda dat in opdracht van de gemeente op het gerenoveerde stationsplein komt te staan. Curreli, die al sinds het eerste kleimodelletje wordt verguisd door alle Haarlemmers die zich nog levendig voor de geest kunnen halen hoe Kenau Simonsdochter Hasselaer de Spanjaarden de stuipen op het lijf joeg. Een afstotelijk takkenwijf was het, zo’n type waarmee je de oorlog wint! Curreli’s heupwiegende Kenau daarentegen zien ze ervoor aan dat ze na het pekgooien en spanjoolmeppen nog even met die stoere Ripperda de kooi in duikt.

kenauklein

Graziella Curreli krijgt een slechte pers – wat zeg ik, ze heeft al meer stront over zich heen gedumpt gekregen dan alle vijandelijke garnizoenen tijdens dat hele beleg. Harde bewijzen kan ik niet leveren, want die rottige zoekmachine van het HD spuugt slechts één artikeltje uit (terwijl alles vóór 1942 uit voorraad leverbaar is), maar Haverkorn raakt bij mij een snaar als hij het heeft over ‘vernietigende columns en artikelen in het Haarlems Dagblad’ en ‘de respectloze benadering’ van de kunstenares in die krant. En altijd, altijd wordt Louise van Zetten aangehaald, die die 1600 kilo brons nog liever vandaag dan morgen zou willen omsmelten om met de opbrengst het begrotingstekort te reduceren.

De merite van Haverkorns brief is dat hij toegeeft dat ook hij (net als iedereen?) moest slikken toen hij het sculptuur voor het eerst zag; maar hij is bijgedraaid. Daarnaast geeft hij een uiteenzetting van de ambachtelijke hoogstandjes die ze in De Kameleon verrichten om dat enorme beeld te vervaardigen. Anderhalf jaar geleden was ik in die bronsgieterij (ik schreef er eerder over in het oude RaDa) toen de kunstenares wethouder Chris van Velzen (zie foto) bijpraatte over haar werk.

curreli

Ik was gefascineerd door wat er allemaal bij komt kijken. Zo zag ik Kenau zoals je haar niet vaak ziet, en déshabillé, in een soort Madonna-BH.

kenauskelet

En Kenau met borrelprikkertjes in haar vlees.

kenauborrelprik 

Meer over het procedé hier, op de site van stadsbeeldhouwer Zweijpfenning, en Curreli zelf heeft een fraaie foto-impressie op Youtube gezet. Nog slechts door weinigen bekeken. ‘Drieduizend jaar na de bronstijd en ik had geen idee!’ schreef ik destijds. Alleen daarom al sluit ik me graag aan bij Haverkorns tegengeluid.

Eén kans voor open doel heeft hij gemist: bij zijn opsomming van vrouwen die charme koppelen aan felle onverzettelijkheid (Femke Halsema, Laetitia Griffith, Sabine Uitslag) vergeet hij onze lokale politi-KA: Louise van Zetten, D66’s ongetemde feeks.

Als we nu belegerd werden wist ik wel wie er bovenop de stadswallen zou staan. En na de krijgshandelingen zou ze even haar slachtoffers tellen, heur haar föhnen, de soldatenkistjes verruilen voor sexy hakken en dan met de mannen gaan borrelen in Het Goede Uur. Zo’n manwijf!

7 reacties op “Ridder en manwijven”

  1. Ik heb veel respect voor het kunnen van mevrouw Curelli, maar zeg eens eerlijk, zou jij het in je achtertuin willen zetten?

    Oooo…, je hebt geen achtertuin?

  2. @Carel: Het Stationsplein ís mijn achtertuin, bij gebrek aan beter. Toen ik het beeld voor het eerst zag heb ik mij ook wel even achter de oren gekrabd. Maar Curreli maakt dat beeld in opdracht van de gemeente, het komt er in elk geval te staan en op een gegeven moment wordt het beschamend als dezelfde kritiek op dezelfde kunstenares door steeds dezelfde mensen wordt herhaald. Geef Kenau een kans! En aan dat vreselijke stationsplein valt niks te verpesten!

  3. Ik vind het een beetje een Chantal Janzen of Wendy van Dijk, of zie ik dat niet goed?
    Ik weet niet of Kenau perse op de Heks van Bourgonje moet lijken, of op Tante Pollewop.

  4. En qua stationsplein heeft Haarlem echt alles verpest wat er aan te verpesten valt, je zou er bij wijze van spreken ook iets van die Man Uit Landsmeer*Hoe Heet Ie Ook Al Weer kunnen neerzetten.
    *Die waarvan alle PvdA Colleges in Noord Holland denken dat het kunst is.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *