Op de redactietafel slingerde al een tijdje een Nieuwsbrief (april 2012) van de gemeente Haarlem over de ‘Metamorfose’ van de Kleverparkbuurt. Met die opknapbeurt zijn ze nog tot het jaar 13 bezig, las ik (13 van deze eeuw, dat gelukkig wel).
Ik had een ‘stukje uit één stuk’ in petto over de bezweerderige toon van dit schrijven: niet minder dan 17 varianten van ‘veilig’ had mijn marker aangegeeld in die vier pagina’s. ‘Verkeersveilig 30-kilometergebied’, ‘structureel veiliger’, ‘…verkeersveiligheid een extra impuls geven’, ‘veiliger en leefbaarder’, enzocetera.
Alleen nog even de inkoppertjes inkoppen over vlagvoerende fietspeuters, kinderhelmpjes met zwaailicht en tweetonige hoorn en er een paar humorgrapjes inprakken over kakkebroekige beroepsouders die in het ganse gebied het asfalt willen vervangen door verende rubbertegels en zo’n stukkie stáát.
Dat stukje komt er niet. Maandagmiddag was de Verspronckweg afgezet met politielint. Ik mocht niet verder fietsen: sporenonderzoek, er was een oude vrouw aangereden. Later hoorde ik dat ze was overleden. Ze stierf op een gedeelte van de weg dat al was opgeknapt.
Ik zag meteen die folder voor me, met al die door mij gehighlighte veiligheidsfrasen en een foto waarop het leek of je midden op de rijbaan risicoloos een kaasfondu voor acht personen kon organiseren.
Dinsdag hing er een twintigtal vlaggen halfstok bij de plek des onheils. ‘Uit piëteit’, meldde de website van het HD, maar ook uit ‘protest‘ tegen de onveilige situatie sinds de herinrichting.
Mmmm… Protest?… Mwwrr…. mengde ik nog wat gevoelens door de wrange mix die ik al had. Waarom zo snel je gelijk halen? Echt iets voor ‘omwonenden’ in de Kleverparkbuurt. Zelfs al was het een rare afslag geworden daar, dat vond ik ook. Ik meed ‘m instinctief. Weer later las ik van het gemeentelijke geklungel met de ‘laagjes’ in de stoeprand – niet uitgevoerde toezeggingen bij de inspraakprocedure en andere laksheid.
Eén conclusie is me duidelijk: te veel losse eindjes. Geen stukje uit één stuk vandaag.
Ik zal het wel mis hebben, maar zo’n vrijliggend maar verhoogd fietspad wekt de suggestie van veiligheid die er niet is. Eén keer een klein beetje afwijken van je route (bijvoorbeeld omdat je iemand onhandigjes inhaalt) en je loopt de kans om via zo’n sympathiek afgeschuind trottoir-kantje een rotsmak te maken. Dit nog afgezien van geplande maar niet-geïnstalleerde opritjes en van automobilisten die over het fietspad moeten om een parkeerhaven te bereiken.
@Carel: ik denk niet dat je het mis hebt. Ik heb het ook niet op al die smalle strookjes naast elkaar. Optische veiligheid!
marius! wat een goed stukkie!!! wou ik even zeggen