Ga naar de inhoud

Het heen en weer

“Ja… mid-del-ba-re mannen…”

Vrijdag hoorde ik (middelbare man) een jonge vrouw ‘middelbare mannen’ zeggen met een dermate misprijzende, meewarige articulatie dat ik ter plekke een sprong voorwaarts in de tijd wilde maken, die mij de verlossende status van seniele grijsaard zou verlenen.

****

Vandaag surveilleerde ik bij het eindexamen. Ze deden Grieks. Veel Homerus, en tot mijn schrik herkende ik er vrijwel niets van, op een enkele ‘rozevingerige dageraad’ na en wat woorden die in het Nederlands zijn opgenomen. Mijn Grieks was verdampt, weggelekt, opgelost, weg. Op het Triniteitslyceum zaliger was ik er nooit een ster in, maar dit vond ik al te gortig. 

Verlangde ik naar een tijdsprong van veertig jaar, nu de andere kant op? Een achttienjarige zijn, waar wel al dat Grieks in zat, maar ook van alles niet?

Uuuuhhhhhhhhh….uuuhhhhhhhhhhhhhhh… en eigenlijk moet ik nog wat langer uh-en…

Nee.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *