Ga naar de inhoud

Dubben

Vorige week stond ik tamelijk onverwacht op een tweesprong. Terug naar een vorige werkplek (met goede herinneringen en dierbare collega’s) of blijven op de nieuwe, waar ook veel voor te zeggen viel?

Ik wilde niet te lang dubben, maar deze keuze vond ik echt moeilijk. Het ‘nachtje slapen’ bracht geen uitkomst. Doorgaans neem ik zulke beslissingen intuïtief; dat ik in dit geval begon aan een lijstje met plussen en minnen (reisafstand / werktijdfactor / rechtspositie, etc.) kwam me zo bespottelijk voor dat ik het meteen weer verscheurde.

Maar ondertussen wist ik het nog steeds niet en naarmate de termijn die ik mezelf had gesteld verstreek, merkte ik dat mijn geest steeds intensiever begon te speuren naar verborgen tekens. Koffiedik heb ik niet in de keuken, maar een vorm van magisch denken had zich onmiskenbaar van mij meester gemaakt: ik las de horoscoop in de Metro met minder cynisme dan anders, onderzocht of een vliegende vogel een initiaal aan het zwerk schreef, en sloot niet uit dat ook de saucijsjes bij de slager en de maaiende tractor op het weiland wel eens een orakelspreuk zouden kunnen verbergen.

Dat duurde een etmaal. De kogel ging door de kerk (ik blijf zitten waar ik zit) en toen ik mijn uiteindelijke beslissing aan andere betrokkenen toelichtte, klonk die rationeel en afgewogen. En zo hoort het ook.  

En wat ook wel zo zal horen, toen ik naderhand van een vriendin die van mijn dilemma wist een Tarot-kaart kreeg toegestuurd, kon ik toch niet nalaten die zo te duiden dat ik mij van hogerhand wist gesteund.

4 reacties op “Dubben”

  1. Marius,
    Jammer maar begrijpelijk dat je niet bent (terug)gekomen. Ik denk dat Schulp et al het ook wel leuk hadden gevonden.
    Succes in je nieuwe/oude baan!
    Arno

  2. @Arno: Ja, er liepen veel dingen door elkaar, maar ik denk dat het goed is zo (en dat het anders ook goed was geweest). Wat een luxe ineens!

  3. Schulp die dingen ‘leuk’ vindt, dat hoort tot de hoge uitzonderingen vrind Bruijn. In 1967 voor het laatst. ‘Belangrijk’, dat had ik het gevonden, om niet te zeggen: ‘urgent’, nog net niet ‘hoogstnoodzakelijk’….

  4. Wat heerlijk dat je de keuze hád, Marius! Maar dat het moeilijk was om te beslissen, begrijp ik. En mijn intuïtie zegt dat je een goed besluit genomen hebt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *