Ga naar de inhoud

Verzamelde verzamelaars

‘Elk mens … heeft een neus, twee ogen, twee oren en een mond. Het aantal attributen van de mens is beperkt. Toch lijken mensen nauwelijk op elkaar. Het aantal attributen van een boek is ook heel beperkt: de band, de dikte, het papier, de letter. En toch is niet één boek hetzelfde. Ze hebben ieder een eigen pesoonlijkheid.’

Aldus Gerrit Komrij, geciteerd door Onno Blom, die in het HD (24-11) een even onderhoudende als informatieve beschouwing wijdt aan Komrijs bibliofilie/verzamelwoede. Directe aanleiding is de veiling van een deel van de 50.000 nagelaten boeken door Bubb Kuyper. Komrij had gehoopt het evenement zelf nog mee te mogen maken, maar dat was hem niet vergund.

Kenaupark 30 is hier om de hoek, dus vanmiddag sneakte ik even binnen bij Bubbs kijkdag om te zien wat er bij Auction 57 onder de hamer ging.

Het was tamelijk druk; ik voelde me een verstekeling in dat prachtige pand (ik zal nergens op bieden volgende week) en was aanvankelijk vooral geïntimideerd door het volume en de variëteit van het gebodene – zoals ik dat eveneens zou zijn bij een rondleiding door een containeroverslagbedrijf.

bijbubb

En dan te bedenken dat de Goede Gerrit een groot gedeelte van al die boeken heeft verslonden en verteerd.

chr.huygens

Tien (X!) delen Chr. Huygens in het Frans! Oh nee, meer, daarnaast staat nóg zo’n reeks!! Kunst, vaderlandse geschiedenis, encyclopedieën, zeevaartkunde. Het was haast een opluchting toen ik de poep- en piesboekjes zag staan die aan de basis stonden van Kakafonie, met titels als Up Shit Creek, Nature Calls, Shitting Pretty and Kama Pootra.

Geleidelijk verschoof mijn aandacht van de papieren naar de menselijke curiositeiten, van wie velen uit een schetsboek van Daumier leken ontsnapt. De ware connaisseurs dolen niet zoals ik toeristisch door het pand; uit hun ogen straalt licht van een gevaarlijk hoog wattage (gegenereerd door intense begeerte, of is het nieuwsgierigheid?), dat hen feilloos naar kavel 1272 of 3871 voert. Klopt incidenteel de rangschikking niet, dan slaan ze alarm bij het personeel, dat een negentiende eeuwse gedienstigheid betracht.

Verzamelaars lopen veelvuldig gebogen (dit heeft waarschijnlijk een evolutionair voordeel). Wenkbrauwen, kin, neus en/of oorlel zijn onnatuurlijk ontwikkeld, vermoedelijk doordat er bij het langdurig vorsen in catalogi en indices compulsief aan wordt geplukt en gefrunnikt. De schedel kenmerkt zich door vreemde uitstulpingen en zwellingen – mijn theorie als amateurfrenoloog zou zijn dat zich daaronder de hersengebieden bevinden waar zich antiquarische en stoffige specialistische kennis opeenhoopt.

De verzamelaar laat zich eenvoudig in het wild bestuderen, want hij kijkt je niet aan – zijn blik taxeert slechts voorwerpen, geen mensen. Dus mocht jullie interesse voor deze soort zijn gewekt, morgen is er nog een kijkdag. Bij Bubb!

1 reactie op “Verzamelde verzamelaars”

  1. Wat fijn om belezen en toch niet bibliofiel te zijn.
    Alle dingen zijn onuitsprekelijk vermoeiend.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *