Ga naar de inhoud

Winterverlangen

Wanneer komt de vorst? Wanneer komt de vorst? Het is januari, we hebben recht op vorst en elke weerman die weet uit welke hoek de wind waait, begint zijn bulletin dezer dagen met een verantwoording dan wel exculpatie.

Ik wil ook vorst, al zijn het Unox-gevoel en schaatskoorts mij vreemd. Mijn winterverlangen heeft te maken met een ingezonden brief die ik gisteren tegenkwam in The Times Literary Supplement.

Ik lees TLS tweedehands, via een geabonneerde collega; bij alles wat ik lees voel ik een gepast ontzag voor de eruditie van de bijdragen van Cambridge Senior Fellow zus en Associate Professor zo. En in de rubriek ‘ingezonden brieven’ melden zich dan degenen die het nóg weer beter menen te weten. Wie vreest dat het dan wel erg dor wordt allemaal, met al die betbetweters, vergist zich.

Zo gaat op 14 december een brief over een foto van Proust die luchtgitaar speelt met een tennisracket (en zo een serenade brengt aan Jeanne Pouquet) en een andere over Samuel Johnson, de gigant die in zijn uppie het eerste Engelse woordenboek schreef en – jaja, even geduld, de vorst valt zo in, in dit stukje althans – die de raadselachtige gewoonte had al zijn sinaasappelschillen te drogen en te bewaren. Hij liet zich het geheim zelfs niet ontfutselen door zijn onvermoeibare biograaf Boswell. Desgevraagd zei hij:

“I have a great love for them.”  Boswell: “And pray, Sir, what do you do with them?  You scrape them, it seems, very neatly, and what next?” Johnson: “I let them dry, Sir.” Boswell: “And what next?”  Johnson: “Nay, Sir, you shall know their fate no further.”  Boswell: “Then the world must be left in the dark.

images

Maar nu meldt zich in TLS iemand wiens achteroom Harold dezelfde gewoonte had als Johnson; die gebruikte de schillen voor ‘kindling’, als aanmaakmateriaal. ‘Since they are a component of fireworks, it’s no surprise that they get a fire going very well.’

Dat komt mij alleszins plausibel voor en ik kan niet wachten. Er ligt hier op de schoorsteen een netje mandarijntjes en tegen de tijd dat het vriest dat het kraakt, heb ik mijn voorraad gedroogde schillen klaar liggen. Dan gaat de kachel aan en zal ik de grote man een passend eerbetoon brengen met een knetterend, spetterend minivuurwerk.

sinaasappelvuur

P.S. In TLS van 4 januari komt betoverbetweter Brigid Purcell met een alternatieve toepassing, ontleend aan John Wesleys Primitive Physic (1747) – een boek met huismiddeltjes, zeg maar. Sinaasappelschillen worden daarin aanbevolen als remedie tegen verkoudheid. Daartoe dienen dunne schillen binnenstebuiten gerold in beide neusgaten te worden ingebracht.  Het compliceert mijn ereceremonie wel enigszins: naar een oranjevonkend vuur kijken met een neus vol citrusvrucht… Maar ja, je hebt literaire helden of je hebt ze niet.

1 gedachte over “Winterverlangen”

  1. Die Proust had op de omslag van Sgt. Pepper moeten staan.
    Met zijn luchtgitaar

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *