Vernatting

Op de website van de VVD Haarlem staat een stuk van Ed Veen, die het opneemt voor de door wateroverlast getroffen lokale huiseigenaar; die staat ‘letterlijk met het water tot aan zijn lippen’.

Letterlijk nog wel!

Van optrekkend vocht en de talrijke ondergelopen kelders had ik vernomen, maar deze voorstelling van zaken lijkt me zwaar overtrokken. Nochtans, als we het waterpeil een paar meter laten dalen, heeft de VVD wel degelijk een punt: de gemeente Haarlem was er als de kippen bij om iedere juridische aansprakelijkheid te ontkennen. De gemeente heeft slechts een ‘grondwaterzorgplicht in het openbaar gebied’

Grondwaterzorgplicht in het openbaar gebied! Bevoorrecht de wethouder die dat in een betoog een dozijn maal van zijn tong mag laten trippelen. En als ik het niet dacht, de gelukkige is Rob van Doorn (zie foto).

Met andere woorden, als alle kruipruimtes in een wijk voor het eerst sinds 1423 blank staan, is dat niet het pakkie an van de gemeente. De VVD vindt dat ietwat te makkelijk, aangezien je als particulier ook de dupe kan worden van provinciale besluiten, zoals het stopzetten van de grondwaterwinning in de duinen. Vernatting, noemen ze dat, en het idee is dat sommige plantjes goed gedijen bij een hoger waterpeil. Dat mensen slechter gedijen in vochtige huizen komt daarbij op het tweede plan.

Zaterdag fietste ik langs de Velserenderlaan. De zon scheen en het duingebied had veel weg van de Bayou bij New Orleans – alleen de krokodillen ontbraken. Het had er de schijn van dat je met een kano zo door kon peddelen naar Parnassia. Prachtig!

Wie vernat, die heeft wat!

P.S. Dit was een tussendoortje, de logjes over oude en nieuwe stenen houden jullie nog even tegoed.