Ik heb een zwak voor de rubriek ‘Ingekomen aanvragen/meldingen’ in de Stadskrant. Niet dat het turbulente, volle leven zich daar aan je vertoont, als een wervelende prima ballerina in volle vlucht.
Integendeel, het zijn eerder Henk en Geertrui die de foxtrot doen op een versleten tapijt in een krappe huiskamer. Zo goed en zo kwaad als het gaat. Zij verwacht elk moment zijn voet te voelen landen op haar eksteroog en door de muziek heen jengelt de centrifuge. Straks de was nog even ophangen, niet vergeten.
Kleine verbeteringen, de verwezenlijking van een bescheiden droom, het verval tegengaan – maar vooral niet op eigen gezag. Dat is de wereld van de gemeentelijke annonce. Dakkapellen en kelderverbouwingen, geen torens en paleizen. ’13-00001058, Zijlweg 286: vervangen bestaande garagedeur (overheaddeur) door houten deurkozijn met zijlichten.’ / 13-0001035 Duinvlietspad 9B, ontheffing bestemmingsplan hout zagen en kloven.’
Dat zelfs de allergrootsten zich hier ter stede dienen te onderwerpen aan de ambtelijke voorschriften en bepalingen, blijkt deze week. Tussen een aanvraag voor asbestverwijdering en een plan om een kozijn in een voorgevel in de Hagestraat te wijzigen (bouwtekening ter inzage op het stadhuis) staat: ‘plaatsen bronzen buste Harry Mulisch op sokkel’.
Zou hij zich omdraaien in zijn graf als hij zichzelf op die nederige plek zag staan? Of zou hij, a deader and a wiser man, er smakelijk om kunnen lachen?
Grote Markt 15… volgens Google zit Rob Peetoom daar. Wil Haarlems grootste Coiffeur Haarlems grootste Auteur op de stoep? En is het nou toch dat beeld van Menno Veenendaal? Mij bekruipt het onprettige gevoel dat me van alles ontgaan is…
P.S. Meer over Mulischverering in Mulisch Leeft en Hier Waait.