‘Appelstaartje planet.nl’, hoorde ik een naar Nederland geimporteerde Canadese eens haar emailadres spellen.
Toen ik zojuist enig voorwerk deed voor het miniblogje over Haarlems modernste gevelsteen, zag ik bij Wikipedia dat het at-symbooltje andere associaties oproept dan alleen ons apenstaartje.
In het Deens is het grishale (varkensstaart) of snabel-a (slurf-a); voor de Finnen is het kissanhäntä (kattenstaart) of miukumauku (‘miauw’); de Hongaren denken aan kukac (wormen), de Grieken aan een eendje (παπάκι), de Russen aan een hond (собака) en de Italianen zien er een slakkenhuisje in (chiocciola). Tot zover het dierenrijk, tenzij we de rolmops in het rijtje opnemen (het Tsjechische zavináč). In het Hebreeuws heet het ding shtrudel. De Duitse Klammeraffe is niet alleen een klim@@p maar ook een ‘kantoorpikkie’.
En waarom hebben we het hierover? Aan het Spaarne (waar ik ooit al eens een gevelsteen van een NOS-sportcommentator onder jullie aandacht bracht) zag ik deze nieuweling.
Daar wonen geen digibeten – dat we het maar weten!