Zanger, componist, beeldend kunstenaar, acteur, theatermaker – met ‘multitalent’ doe je Steef de Jong haast nog tekort – omnitalent komt meer in de richting. Maar zijn grootste kracht ligt in het aanstekelijke plezier waarmee hij alles doet.
Gisteren in de Toneelschuur zag ik hem in Godfried (over Bomans’ beruchte verblijf op Rottumerplaat) en zelfs als hij bij een changementje samen met zijn Vlaamse tegenspeelster/medespeelster Annelies Hullebusch een tafeltje verplaatst, weet hij dat met een hupje of een knikje nog leuk te maken. En ook hun voorpret zie je terug in de voorstelling. Neem de schitterende Bomanspop: je ziet meteen voor je met hoeveel inventiviteit en geduld er aan dat pijpje of dat door de wind geteisterde kapsel is geknutseld.
En de broek moest makkelijk af te stropen zijn voor de scène waarin de beschaafde literator moet kakken in een duinpan, gespot en bespot door een grote meeuw (Annelies). De hele voorstelling door zijn er wondertjes van vernuft en huisvlijt – zo keek ik met open mond naar de manier waarop een eenvoudige lichtbak wordt benut bij het sprookje ‘De rijke bramenplukker’.
Voor aanvang had ik een bang moment: ik had me niet gerealiseerd dat ‘matinee’ gelijkstond aan ‘familievoorstelling’ en dat vele kinderhouders/-hoeders hun kroost richting T’schuur zouden drijven. Het grappige was dat de spontane reacties van de kinderen eerder een bonus bleken – ze glunderden bij de vrolijke vrijage van twee kikkers en gniffelden om de malle mutsjes bij het levenslied ‘Ik werd geboren als een eikel’.
Voor zover ik weet was gisteren de laatste avond, maar het zou jammer zijn als ze er niet nog eens de boer mee op gingen. Thuis las ik Bomans’merkwaardige, wezenloze dagboekje nog eens (‘Je hebt natuurlijk de natuur, daar niet van, maar na vijfeneenhalve dag ben ik tot de conclusie gekomen dat de omtrek van Haarlem veel mooier is. Ik zal dat hier niet hardop zeggen, maar het is wel zo.’) en vroeg me af hoe ik het er zelf van afgebracht zou hebben, in de bulderende storm en tussen de meeuwen.
Nog een kliklijst tot besluit: hier de recensie van collega-blogger Wilikditwel, hier de trailer van Godfried, hier Bomans in zijn element, geïnterviewd door een giebelige Mies Bouwman (1966) en hier Bomans in eigen tuin, een sprookje voorlezend.