‘NU VOORRUIT’, verlas ik me toen we aan de Kruisweg een kijkje gingen nemen bij de zojuist geopende pop-up store van D66. Binnen hadden ze de groene verf niet gespaard en er hing de uitgelaten sfeer van klussers die net een verbouwinkje hebben geklaard. Alle sporen van wijlen de sex-shop waren driftig gewist of afgedekt met oude en nieuwe posters.
D66-veteraan Paul Marselje was er – dat brak het ijs, want de vorige avond had de huisdichteres toevallig een LP van hem cadeau gekregen van Gerrie Hondius, die ‘m dubbel had (Gerrie bedacht ooit voor Haarlems Shownieuws de Haarlemse incrowdkreet ” Ikmailje, ikfaxje, ikbelje, ikzieje bij het volgende concert van Paul Marselje”).
Maar lijsttrekker Maaike Pippel was duidelijk het ‘gezicht’ van de winkel: fris, vriendelijk, stralend, blakend van gezondheid, energiek, bevlogen, intelligent en ongeschonden. Ja, ongeschonden! Er heeft bij D66 afdeling Haarlem een broeder- en zusterstrijd plaatsgevonden waar de War of the Roses bij verbleekt, maar op de een of andere onwaarschijnlijke manier is Maaike uit al dat gewoel tevoorschijn gekomen zonder een schrammetje of kneuzing. Ze oogt als het gaafste biologische appeltje uit de reformwinkel vlak na een poetsbeurt.
Ik kreeg helaas geen kans haar inhoudelijk aan de tand te voelen. Net toen ik me bezon op een kritische vraag (“in uw huidige partijprogramma stelt u weliswaar dat … nou meen ik te weten dat in een interpellatie bij de kadernota 2008 uw voorganger Fedde Rees…) toen er voor de etalage een bakfiets werd gelost.
‘Nu, VOORUIT’, dacht ik eerst tolerant toen er een drietal niet-stemgerechtigden het pand binnendrong en om ballonnen begon te vragen. Maaike gaf ze elk één ballon. De kinderen (zoals alle kinderen goede onderhandelaars) gaven aan liever twéé ballonnen te willen. En toen gebeurde er iets dat mij ernstig deed twijfelen aan Maaikes standvastigheid. Want terwijl ik mijn kritische vraag stond te vervolmaken (“… het fantasieloze hameren van D66 op de begrotingsafspraken zou wel eens op gespannen voet kunnen staan met…”) plukte Maaike handenvol heliumballonnen van het plafond en deelde die uit aan de kiezers van de toekomst.
De stemming steeg door dit staaltje kortetermijnpolitiek dusdanig dat de huisdichteres en ik snel wegslopen.
Afijn, pop-up-politici hadden we natuurlijk al lang in Haarlem en nu dus ook de eerste pop-up store. Ik kan me voorstellen dat het idee werkt en dat we binnenkort een pop-up koopgoot hebben met alle partijen op een rij. Failliete winkels genoeg. Wat een gemiste kans trouwens van de anderen: in het pand van Grand Café Doria aan de Grote Markt zit nu ook een pop-up store: ‘Executieverkoop’. Ze verkopen er restpartijen scharen en ritssluitingen. Denk je eens in, daar had Jeroen Fritz nu kunnen tronen, als een sociaaldemocratische grootvorst!
POP UP: Het RaDa is uit de degradatiezone bij de Publieksprijs van de Blogparel 2013, maar stemmen op no. 14 (Intimiteiten) kan nog steeds.
geliefde RaDa reda,
de incrowdkreet was niet mijn vondst, maar die van de illustere P. M. Delèfre. Ere wie ere toekomt. En officieel ontbreekt ook nog het woordje ‘of’ (ik zie je bij het volgende concert van Paul Marselje). Desalniettemin: Ikmailje ikfaxje ikbelje.
Ha Marius,
Weer een pareltje van verslaggeving!
Maaike en running mate Dilia gaan het vast goed doen.
Straatvechtertjes Rob de Jong en Jeroen Fritz zijn ook te veel bezig met elkaar te bevechten om oog te hebben voor de D66sel locomotief die op ze afstormt.
Ik denk dat D66 en Actiepartij dé winnaars van de verkiezingen worden 19 maart :))
Groet
Dank Gerrie Hondius. In mijn herinnering hebben we die kreet gezamenlijk als dichters bedacht. Dat verzinnen is ergens begonnen in De Waag, vervolgens via Koops en uiteindelijk geperfectioneerd in D’ Oude Florijn.
We zullen het nooit meer precies weten. Het is één van de vele mythen die Haerlem rijk is. Net als de Slag bij Damiate en de uitvinding der Boekdrukkunst.
Ik faxje… etc.
Lijkt wel mode, in Hilversum had de VVD een eigen Popup winkel ter beschikking