Een tijdje terug publiceerde ik hier een boodschappenlijstje (Toetje voor mezelf) en uit de reacties bleek dat anderen mijn fascinatie voor het genre deelden.
Ik heb twee nieuwe, een anderstalig en een oerhollands. ‘To buy’ staat er boven het eerste – alsof er nog een zusterlijstje bestaat met ‘to beg’ of ‘to steal’.
Ik kan niet alles ontcijferen, mede door de mengelmoes van talen: Tippex is even internationaal als heroïne, vermoed ik, maar waarom ga je ervoor naar de ‘Apteka’ (apotheek)? Het woord daarnaast (‘opatninek’?) blijft een raadsel voor me, evenals de symbolen (H en N?) links van het rijtje. Borax kent een veelheid aan toepassingen, van pesticide tot huismiddel voor ooginfecties.
Diëtair is het lijstje weinig avontuurlijk – nescafé, suiker, …soep (?), bananen. Het bosje bloemen (flours?) doet haast frivool aan naast zoveel soberheid. Speaking of which…
Gevonden door een van mijn leerlingen, die mij vroeg of ik de ‘R’ in ‘R. Ham’ kon thuisbrengen. Runderham, dacht zij; ik hield het op rauwe ham, maar steek er mijn hand niet voor in het vuur. Het grappige aan dit lijstje is niet alleen de ongespecificeerdheid ervan (1 groenten, fruit, soep, koek), maar vooral de tijdloosheid. Merknamen ontbreken. Doet de schrijver al sinds de jaren vijftig met hetzelfde lijstje?
Er spreekt geen enkele eigentijdse kieskeurigheid uit (fruitsap – appelsap, bessen- of ananas- doet er niet toe). Alleen uit die ‘dijbeenfilet’ spreekt een duidelijke voorkeur. Mijn verliezersprofiel: het is het lijstje van een bejaarde m/v (geen fijnproever/levensgenieter) die ooit minstens één bijzonder nare ervaring heeft gehad met kippenborstfilet.
Nu De Mol op zijn laatste benen loopt, zit hier een leuk TV-programma in? De kandidaten stellen een portret samen van de booschapperd aan de hand van een gevonden lijstje en krijgen een week om in de buurtsuper hun verdachte te ‘arresteren’. Of ze kiezen op wievandedrie-achtige wijze uit een aantal kandidaten. Een nieuw RaDa-idee! Gratis af te halen door de publieke omroep of voor een buitensporig bedrag door de commerciëlen!
Het eerste lijstje is van een Pool en wellicht bedoeld voor een boodschappenrondje i.p.v. voor 1 winkel. Dus naar een kantoorboekhandel voor de Tippex, naar de apotheek (apteka) voor de opatrunek (een soort gaasverband). Het kan natuurlijk zijn dat de Polski Sklep op de Zijlweg al deze produkten verkoopt en dan heb ik niks gezegd. Er blijft overigens nog genoeg te raden en te fantaseren over.
Zit je me daar een hele socio-psychologische boom op te zetten over “borstbeenfilet”, blijkt dat de koopgrage lijstenmaker het over “dijbeenfilet” heeft. Ik weet niet helemaal zeker wat dat is, trouwens…
Het handschrift zou ik niet in eerste instantie als dat van een bejaarde herkennen (te weinig trillingen). Ik zou gokken op een jonge vrouw.
Het bovenste lijstje zou wel eens van een Poolse thuiszorgster kunnen zijn, die door diverse klantjes op pad wordt gestuurd. Dat verklaart wellicht de posten voor de apotheek, het gaasverband en de borax. Ouderen met akelige doorligwonden? De Nescafé en de suiker zijn voor meneer H, de melk voor mevrouw N. Ze spreekt een beetje Engels, en als ze bloemen moet halen schrijft ze fonetisch flours op. De soep en de bananen vertaalt ze intern in haar eigen taal, wel zo makkelijk.
Het tweede lijstje is denk ik net zoiets, iemand die een lijstje van iemand heeft opgekregen. De boodschappen zijn ouderwets (wie trekt er nog soep van soepvlees?), het handschrift is dat niet. Een bejaarde kan heel goed trillingsvrij schrijven maar leerde beslist andere letters! Je ziet ze zitten, de dochter en de oude moeder: schrijf maar op: groente, je weet wel wat ik lekker vindt. En haal ook maar wat soep in blik en doperwtjes, dan heb ik iets in huis. Verder weet dochter precies wat moeder eet, doet ze al sinds de jaren vijftig. Voor de ham zou ook ik het op Rauwe houden. En het spijt me van het rolpatroon maar ik zie er toch alleen maar vrouwen bij….
@Allen: ik zie dat tv-programma steeds meer zitten, afgaand op jullie reacties.
@Roberto: het stond er fout. Ze wil per se dijbeenfilet na een nare ervaring met borstbeenfilet – zo was het bedoeld. Ik heb het aangepast.