Nee, ik was niet onder valse voorwendselen naar restaurant Staal gelokt gisteren. Het RaDa zou zijn eerste oeuvreprijs krijgen, de Ampzing Roestvrijstalen Moer. Ik citeer uit het juryrapport:
‘Je krijgt de Roestvrijstalen Moer omdat je op je weblog Raarlems Dagklad onvermoeibaar en op virtuoze wijze de Nederlandse taal als instrument hanteert…’ ‘Je krijgt de Roestvrijstalen Moer nú omdat je weblog Raarlems Dagklad deze maand negen jaar bestaat.’
Voor erkenning kun je alleen maar dankbaar zijn, dus ik bereidde me er geestelijk op voor om op het geëigende moment naar dat podium te schoorvoeten, de trofee met een besmuikte grimas in ontvangst te nemen en me terug naar mijn tafeltje te haasten. Het ging heel anders. Ik had buiten Jessica van Noord gerekend, die het RaDa een vocale hulde bracht, met een refrein dat door het publiek gulzig werd opgepikt. Ampzing-voorzitter Joost Mulder sloot daar bij aan met een lovende toespraak, waarin hij de essentie van dit weblog treffend weergaf. Zo had hij mij vanaf een terras bespied toen ik Haarlemsnuffelend langsliep, genietend van de omgeving. Ja, daar komen stukjes van.
Ik schrijf zelden met een doelgroep of doellezer in gedachte, maar zoals ik in mijn dankwoord zei, het scheelt enorm dat ik me vrijwel vanaf het eerste uur verzekerd weet van een aantal scherpzinnige en trouwe lezers. Ik noem hier slechts ‘schulp’ en Harrie. Negen jaar is lang, maar alleen als je erover nadenkt. De toon van het RaDa is door de jaren heen wel iets veranderd, denk ik, maar juist die toon is iets waar je niet teveel over moet denken. Gewoon regelmatig een stukje baren is beter, en dat blijf ik zeker doen, als het een beetje meezit.
De uitreiking van de Stalen Moer viel precies op de geboortedag van het RaDa (en Shakespeare), 23 april. “Wat was je eerste stukje?”vroeg iemand. Eigenlijk waren dat meerdere stukjes die ik snel achter elkaar had geschreven. Dus ik heb net even gekeken wat de eerste publicatie was. Ah… Oefening burgerbevolking, over alle wegversperringen in de binnenstad. Minister Hoogervorst komt er nog in voor.
Grappig: gisteren permitteerde ik me een sniertje naar Martin Bril en zijn ‘product placement’ voor KLM en Volvo. Zie hier de allereerste zin in de RaDa-archieven, over de bouwput in het centrum: ‘Een lichtpaars aangelopen veertiger staat naast zijn nutteloze Volvo en zoekt een ontsnappingsroute.’
Ik heb alle schijn tegen me!
Je schreef *nutteloze* Volvo! Daar kon je vast geen pepeperde rekening voor sturen. Wat een fijne avond was het gisteren en hoe verdiend werd je bejubeld en toegezongen! Nog vele jaren!
Welverdiend! Gefeliciteerd!
Ook dit weer mooi stukkie. Erg jammer dat ik helaas verhinderd was om je mede toe te zingen. Maar op Bali is het ook niet slecht. En de Stalen Moer heb je volledig vediend. Hulde ( 3-werf). Groet, Hans.
Gefeliciteerd Marius! Op naar de 10, ik heb mij al aangemeld voor de feestcommissie.
Marius, van harte gefeliciteerd! Ik was helaas verhinderd woensdagavond. Dat we nog lang van je weblog mogen genieten!
@Allen: dank voor de feli’s! De Moer heeft inmiddels een ereplek en aan de roep om 10-10-10! kan ik hopelijk voldoen.
Marius, met terugwerkende kracht alsnog gefeliciteerd. Ik kon helaas niet aanwezig zijn op de genoemde Ampzing bijeenkomst. Zoals hier eerder gesuggereerd teken ik nu alvast in voor het 10 jarig jubileum. Rest een fundamentalistische discussie over de roestvrijstalen moer.
Als man van de boutjes en de moertjes voel ik mij geroepen een kanttekening te plaatsen. Te beginnen met de naamgeving; ‘ roestvrij staal’. Wij van de boutjes en moertjes spreken sinds jaar en dag over ‘roestvast staal’.
Om dezelfde reden spreken persoonlijke beveiligers ook over kogelwerende in plaats van kogelvrije vesten. Het genootschap der Nederlandse taal keurt beide schrijfwijze goed, maar dat is eerder een teken van slappe knieën dan een weloverwogen keuze.
Er zijn twee belangrijke argumenten om te kiezen voor roestvast staal.
1: Roestvast en dus ook roestvrij staal roest wel degelijk. Roesten is een populaire benaming voor corrosie van ferro (staal) producten. Roestvrij staal kan worden aangetast door spleet, cavitatie, Spanning, (inter en trans kristallijn) galvanische, en nog zo’n 5 andere corrosie soorten .Kortom roestvrij staal roest onder bepaalde omstandigheden wel degelijk.
2; Ieder stuk metaal dat op het moment van overhandigen vrij van roest is als zodanig roestvrij, maar een paar dagen later kan dat heel anders zijn.
Roestvast of roestvrij in het buitenland. In het Frans heet RVS (afkorting die in beide gevallen correct is) inox. Een afkorting van inoxidable, ofwel roestbestendig. In het Duits is het Rostfreier Stahl of nichtrostender Stahl, hier kies men voor niet roestend als professioneel alternatief, in beide gevallen een onjuiste benaming.
Het moet je hart als leraar Engels goed doen dat de enig juiste benaming de Engelse is. Stainless steel geeft exact aan wat het is, vlekvrij staal. Of poëtischer, en in het kader van het Ampzing genootschap passender, staal, vrij van smetten. Ik pleit dan ook voor de ‘smetvrijstalen moer’ als nieuwe benaming.
Overigen komen roestvaststalen moeren doorgaans in twee kwaliteiten.
A2 met een nikkelpercentage van 8% zonder molybdeen, en A4 met een nikkelpercentage van 10% en 2% molybeen, die laatste soort is roestvaster en daardoor superieur aan de A2 variant.
@Henk: Dank voor de feli’s en de leerzame verhandeling! Zonet bij een eerste paniekerige inspectie van de Moer nog geen sporen van corrosiesoorten 1 t/m 10 ontdekt – pak van mijn hart! Over het molybdeengehalte kan ik je nog geen uitsluitsel geven – als ik Joost Mulder of een ander Ampzinglid tegenkom zal ik zeker navraag doen. Met inox. groet, M.