Verantwoordelijkheid

‘Soms gebeuren er dingen…’, als ik Paul Marselje even onvolledig mag citeren.

‘Soms gebeuren er dingen die je niet wilt…’

Iets minder onvolledig en ja, tot zo ver kunnen we met het voormalig D66-raadslid meegaan. Een Nederlandse parafrase van shit happens. Geplukt uit de excuusbrief van Marselje aan de VVD na zijn ongepaste loslippigheid over de aanstellingsprocedure van Muggenmeester Bernt Schneiders. Juridisch strafbaar en Pea Bosma (VVD) heeft aangifte gedaan. Op zijn webstek betuigt Marselje nu spijt:

‘Soms gebeuren er dingen die je niet wilt, maar waar je onverwacht en onbedoeld toch verantwoordelijkheid voor draagt.’

Onverwacht verantwoordelijkheid dragen, onbedoeld verantwoordelijkheid dragen… Zorgwekkend. Het kan je kennelijk zomaar overkomen. Verantwoordelijkheid zonder voorbedachten rade. Je oude leidingen lekken en de schimmel uit jouw kruipruimte verspreidt zich onbedoeld naar de buren. Bedoelt Marselje zoiets? Dat de gewraakte woorden er uit lekten als kwijl uit een babymondje?

Betreurenswaardig, dat vindt hij zelf nu ook en hij doet een poging dat ruiterlijk toe te geven: Ik bied jullie daarom mijn excuus aan voor wat ik heb gezegd en voor het gevoel van gekwetst te zijn, dat daardoor bij jullie is ontstaan.

Och arme Nederlandse taal, wat is er met je gebeurd? ‘Ik bied jullie mijn excuus aan voor het gevoel gekwetst te zijn…’ Wie is hier gekwetst? En los daarvan, betekent ‘een gevoel van gekwetst te zijn’ nou dat het maar een onbetrouwbaar gevoel is, en dat ze het eigenlijk niet zijn? Knopen in mijn darmen krijg ik van dit soort proza (het is geen haastig kattenbelletje op de keukentafel, maar een ‘open brief’, na een lang gewetensonderzoek geschreven). Had troubadour Marselje niet beter met zijn gitaar op een VVD-fractiebijeenkomst kunnen verschijnen om daar bij wijze van penitentie een zelfgecomponeerd spijtlied ten beste te geven? Of zou dat het alleen maar erger hebben gemaakt?

Annalaura Molducci [overgeplaatst van de poli’s naar de politiek, met ijzeren zelfbeheersing maakt de RaDa-reda al een paar jaar geen grapjes meer over haar welluidende naam] schrijft over deze affairette in het HD van vanochtend, dat ik kocht in de hoop iets informatiefs te lezen over ons nieuwe college. Helaas… De gemeente blijft ook in gebreke en de websites van D66, PvdA, GL en CDA zijn evenmin bijgewerkt.

De nieuwe opstelling: Jack van der Hoek en Ewout Cassee (twee van de Witte Mannen van de afgelopen vier jaar) blijven namens D66. De PvdA levert Joyce Langenacker (Werk, Economische Zaken, Sociale Zaken, Wonen, Coördinatie Sociaal Domein); Merijn Snoek (CDA) krijgt Jeugd, Onderwijs en Sport op zijn bord en Lukas Mulder (Groen Links)  Cora-Yfke Sikkema tekent voor Beheer & Onderhoud, Duurzaamheid en Mobiliteit.

MOETEN WE BLIJ ZIJN? RaDa’s eerste oprisping? JA! Er is een goed evenwicht. Realisme/ervaring (de D66-ers) en talentvolle, ambitieuze debutanten (Snoek, Langenacker); zowel mannen als vrouwen, zowel rekenaars als idealisten. Van Cora-Yfke Sikkema weet ik het minst. In deze campagnevideo lepelt ze obligate groenlinksigheden op, maar op de een of andere manier boezemt de combinate van rood leren jackje en strenge zwarte bril me wel vertrouwen in.

Het lijkt me al met al een goede ploeg. Sympathiek, intelligent, onregentesk, stabiel, gedreven en benaderbaar – zal ik mijn intuïtie zo samenvatten? Ze staan voor een bovenmenselijke opgave, allerlei fiasco’s dienen zich aan, maar dat zou voor ieder college gelden. Het enige wat ik mis is iemand tegen wie je letterlijk ‘u’ zegt. Een Cornelis Mooij – een ouderwetse, driedeligkostuummetpochetdragende hoogwaardigheidsbekleder. Als satirisch weblog heeft het RaDa eigenlijk recht op zo iemand.