Zo’n vier jaar geleden vertelde ik hier een jong sprookje over twee met ontslag bedreigde postbodes, die van hun TNT-regiomanager een duivelse proeve van bekwaamheid moesten afleggen.
De brievenbus heeft in de tussentijd al weer heel wat keren geklepperd (en er zijn sindsdien vele postbestellers ontslagen). De post landde zoals te doen gebruikelijk op buik en rug, maar kort geleden hadden we weer een miraculeuze opstanding, nu van een kaart.
De harige kokosmat van destijds is niet meer, dat zien jullie. Het vuilwitte luik is van de kruipruimte/ nucleaire schuilkelder en zie, die kaart landde al dan niet na een dubbele salto met ultrabionische schroef precies in de kier tussen zeil en luik, en bleef overeind – bescheiden glimmend als Epke Zonderland zelf!
Het was een aankondiging van een bewonersinitiatief in de ‘Boomkleverbuurt’ – bewoners kunnen elkaar uitnodigen voor een bakkie bij wijze van kennismaking. Je zou er haast een teken van Hogerhand in zien: hé jullie daar, stelletje kluizenaars op nr. XXrood. Kan het misschien wat socialer?