Ivo Opstelten is gestruikeld over een bonnetje en met grote gretigheid valt iedereen over ‘m heen behalve Mark Rutte en ik.
Rutte heeft zo zijn eigen redenen en ik heb net mijn bureauladen uitgemest. En dan weet je wat ze bedoelen met ‘een niet meer actief systeem’ en ‘specialistische kennis’ die nodig is om data weer zichtbaar te maken.
Uit de tijd van Windows 98 en Word Perfect 7. In de volksmond ‘floppy disks’ genoemd, hoewel er niks slaps en flubberigs aan was (wel aan hun voorgangers, de oerfloppy’s, in mijn herinnering zo groot als tapijttegels).
Weggooien of bewaren, die dingen? Ik heb geen A-schijf meer op mijn computer (was er ooit een B-schijf?), dus hoe zou ik moeten achterhalen wat erop staat? De krabbels op de etiketten zijn zeer globaal. Kan ik er later over struikelen als ik ze weggooi? Kan ik erover struikelen als ik ze bewaar?
Ik heb er een stuk of tien; als tien miljoen Nederlanders er tien bewaard hebben, kom je op een stapel zo hoog als de Keutenberg. Of anders Kraantje Lek? 300 containers, uitgaande van 10 kuub per container? Eén forse huiskamer vol? Als er nog iemand wil oefenen voor de rekentoets is dit de kans!
Nee Marius, de volksmond noemde deze dingen “diskettes”.
“Floppy disks” waren een stuk groter en… eh… tja… floppy.
@roberto: ja, het woord ‘diskette’ ken ik, maar als je ‘floppy disk’ invoert bij Google ‘afbeeldingen’ krijg je een hele vracht ‘diskettes’. Is er een volksmond in de zaal? Ik hoop dat ik (een beetje) gelijk heb anders moet ik dat blog bloedig gaan herschrijven… Nu eerst de nederlaag van het vierde verwerken (ik heb weer eens geschaakt).
Het is alleszins mogelijk dat mijn mond niet volks genoeg was.
Condoleances met de nederlaag.
Trouwens, je wilde toch nog eens revanche nemen door wat mede-ex-schakers bij je thuis over de kling te jagen? Of ben ik nu te gehaast, en is dit een plan met een incubatietijd van jaren?
Ja, er was ooit sprake van een b:\, namelijk in de tijd dat PC zonder harde schijf, maar met twee diskettestations was uitgevoerd. De a:\ was dan voor MS-DOS en de b:\schijf voor het programma dat je wilde uitvoeren.
Wat was ik blij met later een harde schijf van wel 10MB, je zou nooit méér nodig hebben….
Antieke systemen zijn idd een dingetje in Archiefland. Je moet niet alleen de originele in formatiedragers (lp, cd, diskette, usb-stick etc.) bewaren, maar ook de apparaten waarop ze kunnen worden beluisterd/ingezien, plus de bijbehorende programma’s uit die tijd. Dus in 2080 zal er nog iemand in de kelder van een gemeentehuis zich bezighouden met DOS.
Er is al jaren een felle discussie gaande in de bibliotheek- en archiefwereld betreffende het bewaren van digitaal materiaal. Simple gezegd zijn er twee scholen, één die voor “migratie” is, één die voor “emulatie” is.
Bij migraties verplaats je de oorspronkelijke digitale informatie naar telkens een nieuw formaat, dat op dat moment gangbaar is. Een tekst oorspronkelijk in Wordperfect, wordt omgezet naar Word 3.0. naar Word 2007, etc. etc. Dit is in de ogen van archiefmensen en historici oneigenlijk: je maakt als het ware herdrukken. Wat je overhoudt is niet het origineel meer.
Bij emulatie laad je in de computer door middel van software een oud besturingssysteem. Zo kun je dus een hypermoderne Quadcore wijsmaken dat hij een Commodore 64 is, en er vervolgens C64 software op draaien. Het nadeel hiervan is: je blijft aan de gang en het is technisch vaak heel ingewikkeld.
@Roberto & Rigo: Alexander Stille schreef een mooi boek over deze thema’s, ‘The Future of the Past’ (Picador).