Gisteren bleek de Bergweg afgesloten voor verkeer en werd ik gedwongen mijn fietsroute te verbuigen door het Brederodepark, het terrein bij het voormalig Provinciaal Ziekenhuis Santpoort, waar nu een villapark zijn voltooiing nadert.
Het geen gated community, maar van afstand voelde het altijd of ze niet op het plebs zaten te wachten daar. Ik had nu geen alternatief, en zo ontdekte ik dit dik bedotterde grasland:
Gisteren had ik geen tijd om er lang te verwijlen, maar vandaag ging ik terug, vanaf de andere kant. Er wordt tot mijn verwondering nog steeds gesloopt daar. Het gaat te ver om te zeggen dat ik dat met lede ogen aanzie – hoe lang kunnen ogen lede blijven? Het ziekenhuisgebouw staat immers al sinds 2002 leeg. Maar ik vermoed dat ik lang niet de enige ben die het altijd een beetje zal missen (ooit speelde ik op ‘hun’ veld een voetbalwedstrijd tegen het PZ-personeel – een eigenaardige gewaarwording om op een terrein te zijn waar normaal alleen de gekken kwamen. Toen het instituut op volle kracht draaide, huisvestte het 900 patiënten. Die stonden niet langs de zijlijn, maar ze waren wel aanwezig in mijn bewustzijn).
Op Youtube staan diverse filmpjes over het PZ. Oud-verpleger Hans van Klink reminisceert hier over zijn werkzaamheden. Onverholen weemoedig is Jacob Klompstra. En dan zijn er nog video’s die het interieur in allerlei stadia van verloedering laten zien, gemaakt door sensatiezoekers. “Respect voor dit gebouw, man!” roept er een tegen zijn opgefokte vriendjes terwijl ze door het gebouw dazen. “Dit is zo sexy!” Puur toevallig ontdekken ze de brand die er een paar jaar geleden woedde – die kunnen ze niet blussen, maar alarm slaan doen ze evenmin (na 12 minuten film). Hoe verkrot en verrot alles was (inclusief de nu weer opgekalefaterde kapel) zie je in een veel langere reportage van Urbexgamma. De kapel vind je bij 1:05 uur.
De omgeving is onverminderd prachtig, en nu dus opgedeeld in kavels. Ik laat de loftuitingen over aan degenen die ervoor geleerd hebben: Park Brederode en Duin en Beek. Zocher, Springer, privacy, zelf je droomhuis neerzetten… Het is allemaal waar. De kavels beginnen bij €729.250, dus wie poen en ideeën heeft is nog niet te laat. Of alleen poen. Het verschil met een rijtjeshuis is natuurlijk wel dat je niet weet hoe het huis van de overburen uitpakt.
Geïnspireerd op een kluis vol zwart geld? Of is het een kluis zwart geld? In het dichter bij de Brederodeweg gelegen deel lijkt het of ze vooral Bloemendalertje willen spelen.
Ik moet oppassen dat ik niet zuurder klink dan ik het bedoel. Want nu ik weet dat die doorgang naar de Bergweg er is, zal ik hem vaker gebruiken. Er is een vijver met een aalscholvernest in het midden en nog een lieflijk waterloopje. En dat ze Zochers naam niet ijdel gebruiken blijkt uit deze zichtlijn. Landschapschilders, pakt ezel en palet en ruk uit!
Op de terugweg zagen we bij de kinderboerderij nog herten die een berg spaghetti van de grond slobberden, zo goed en zo kwaad als het ging. En deze pronkende kalkoen (?) met borsttoupet, die dacht dat hij een pauw was.
Rijp voor het PZ, zouden we vroeger hebben gezegd. Maar in Park Brederode zou hij wellicht ook niet misstaan.
Wat een poen, die kale koen
zie hem deftig doen.
strak en statig, stapt en stevent hij de stal in,
en daar neven ‘t opgestapeld hooi
maakt ie zich weer mooi
Dat gaat nog verder, maar ik weet niet zekr of dat erbij hoort of dat het een Schulpse variant was:
Niet dus, het is een heel blijspel:
http://www.bvs-schooladvies.nl/sites/default/files/Boerderij,%20de%20oude%20olm.pdf
@schulp: ‘rode lellen-trots’ vind ik treffend! Mooi ook die verantwoording: ‘Zo valt alles in elkaar. Het afstemmen van bewegingen is vormend voor de klas.’
Wij deden alleen ‘Kijk wie komt er om het hoekie in zijn vuile hemd en broekie, het is de geitenhoeder”.
Het is zo verantwoord omdat het steineriaanse sofen zijn.
tja, Park Brederode, ik kom er regelmatig hardlopend doorheen. Het zal wel allemaal mogen, maar je wordt er niet vrolijk van. Het holle weggetje naar het vroegere voetbalveld is afgesloten.
Ik ben Urbexgamma.
Ook ik vond het net iets TE toevallig dat de sensatiezoekers de brand ontdekte.
Evenmin vond ik het minder dat dezelfde figuren het nodig vonden om dingen van het dak af te gooien.
Ik verdiep me liever in de geschiedenis dan dat ik ook maar 1 ding sloop aan het pand.
Hier de rest van de kale koen:
Plots! Wie komt er om het hoekie. In zijn vuile hemd en broekie. Da’s de geitenhoeder
En de kale koen aan ‘ t schelden, loeder, loeder, loeder.