Zen-zwijn

Van RaDa-schrijven komt weinig momenteel. Als tussendoortje een stukje dat ik schreef voor de schoolkrant van Gymnasium Felisenum.

Als er onverwachte dopingcontroles werden gehouden tijdens proefwerkweek of examenperiode, hoe veel leerlingen zouden dan positief testen op het gebruik van anxiolytica? Kalmeringsmiddelen, zeg maar? 10%? Een kwart?

De stresskip legt gouden eieren voor de farmaceutische industrie! Maar pillen zijn niet de enige remedie tegen faalangst en examenvrees waartoe leerlingen hun toevlucht zoeken. Yoga, geurtherapie, bananen eten, wilde valeriaan kauwen, meditatie, de playlist met dolfijnengeluiden; sommige wanhopigen gaan zelfs over tot het maken van aantekeningen in de les en het regelmatig leren van huiswerk.

Er is sprake van wildgroei! Iedereen doet maar wat, op goed geluk. Gek eigenlijk, dat onze gewaardeerde schoolleiding het niet tot zijn vele taken rekent leerlingen psychisch bij te staan, zoals de University of Exeter dat bijvoorbeeld wel doet. Denk nou niet dat de doordrukstrips met benzodiazepinen daar door de surveillanten tegelijk worden uitgedeeld met de tentamenopgaven. Nee, maar ze hebben daar wel een varkentje op de campus.

Ik las het in The Scotsman van 9 mei: Hug a Hog heet het project. Er lopen daar knuffelzwijntjes rond (‘micropigs’, dus geen kolossale zeugen). Wie rilt en trilt van de zenuwen drukt even zo’n mollig beestje aan de borst. Zo lang zo’n varkentje zijn pens vol slobber heeft en geen blikkerend slagersmes boven zijn nek ziet zweven is het de innerlijke rust zelve. Zwijnen zijn zen. En die rust, zo luidt de theorie, absorberen de nerveuze studenten dan (hopelijk niet de luiheid).

Lieve rector, mogen wij ook zo’n varkentje?

Felix het schoolzwijn! Of liever twee, Felix en Felicia!! Eentje in de tuin van de leerlingen en een bij de docentenkamer (voor collega’s met een te hoog opgelopen bloeddruk). De Feli-zwijnen zullen voor gezelligheid zorgen en kunnen zich bovendien verdienstelijk maken door broodkorsten, klokhuizen en gemorste Pringles op te stofzuigen.

Waarmee we het punt in dit voorstel hebben bereikt (in ieder voorstel is zo’n punt) dat de miemelaars even mogen miemelen. Ja maar… ja maar… hoe moet dat dan in de grote vakantie? Nou gewoon, dan slachten we hem en houden een brugklasbarbecue met onbeperkt spareribs. Of iemand met een taak biologie moet een paar weken voor Felix zorgen. Of we verloten hem onder de liefhebbers, want ongetwijfeld zijn er leerlingen aan hem verknocht geraakt.

Als het experiment slaagt kunnen we een jaar later misschien ook nog een angsthaas aanschaffen. Appie de Angsthaas. Leerlingen die niet vooruit te branden zijn en zich nooit sappel maken worden de dag voor een belangrijke toets door hun mentor gedwongen Appie een minuut vast te houden. Stel dat het werkt, dan zou dat toch mooi zijn? Maar laten we beginnen met dat varken.