Het is voor mij een beetje een ondersteboven, nogal-in-de-bonendag (met verdrietig nieuws, niet helemaal onverwacht) en als je dan langs het Spaarne stiefelt en af en toe min of meer lukraak een foto schiet zie je dat terug.
Of, bij nader inzien… hij werd genomen vanaf een brug, vanwege de mooie spreidstand van de pootjes. De koet zat op een steen.
Her en der langs de oever doen ze nog een poging je iets mee te geven, in je labiele toestand, zoals bij een evangelisatieboot:
Geplakt op de kap van een zeer fout geparkeerd vehikel. Zo lok je potentiële bekeerlingen:
Is dit echt de best mogelijke van alle werelden, vraag je je af op zo’n dag, ergens bij de Hekslootpolder.
Of hebben ze het elders beter?
Waar het eigenlijk op neerkomt, is dat je hoofd er bar weinig mee kan, met zo’n dag.