De fietsenstalling van de school krijgt een nieuw dak en toen ik vandaag in de pauze de lerarenkamer binnen kwam, hadden twee dakdekkers zich al aan de grote tafel geïnstalleerd voor hun twaalfuurtje.
Een van hen trok net een snee bruin brood uit het fabrieksplastic, die belegd zou worden met de plakjes kaas die hij al klaar had liggen. Eerst nog even Becel erop.
Zonder op of om te kijken haalde hij uit de broekzak van zijn overall een houten duimstok, vouwde die open en haalde het uiteinde door het margarinekuipje. Vervolgens smeerde hij er bedaard zijn broodje mee, alsof zijn moeder het hem zó had geleerd, en niet anders. “In die la daar zit bestek”, opperde ik nog. Hij bedankte me beleefd voor de suggestie, maar nee… hij deed het altijd op die manier.
Hier at een tevreden man, dat zag je aan alles.
Dat hoef je met een rolmaat niet te proberen, leve de duimstok