Ga naar de inhoud

Monnikenpad

Ik weet niet wat precies de doorslag gaf bij onze plotselinge beslissing er een paar dagen uit te vliegen. Misschien de verflucht in huis . Of anders wel het item bij Een Vandaag (?) over de nieuwe rage onder volwassenen: kleuren met kleurpotloden of kleurkrijtjes. Keurig binnen de lijntjes van het voorgedrukte kleurplaatje blijven. Zoals je vroeger deed op de fröbelschool, onder schot gehouden door de juf.

Op zich een vrij onschuldige bezigheid, maar de kleurende volwassenen mochten de heilzame werking ervan ook nog breed uitmeten in publieke zendtijd en de nodige deskundigen trachtten het fenomeen in een bredere maatschappelijke of psychologische context te plaatsen.

Gruwel! Wegwezen! En dus liepen wij gisteren bij Egmond het Monnikenpad. Niet als penitentie. Fijn uitwaaien, alles weer op een rijtje (en binnen de lijntjes) krijgen in een afwisselend, lieflijk landschap. Al sloeg nieuwe verwarring direct bij het betreden van het duingebied toe.

melden

 

Deze kaartautomaat is tijdelijk buiten gebruik. Meld deze storing op telefoonnummer 0900-4050700. Onze excuses voor het ongemak.’ Denk daar maar eens even over na.

De route was prachtig, we ontslommerden in hoog tempo. Af en toe was er een onwelkome herinnering aan de moderne wereld. Dit gemaal zorgt voor droge voeten, meldde een bord met logo overbodig in de Sammerspolder, alsof ze bang waren dat de mensen in het land het anders niet zouden pikken. Aan een reling bewoog minutenlang een grijper heen en weer (zoals bij sommige kermisattracties) die in het water werd ondergedompeld. Voor mij nieuw. Alleen de vangst viel  tegen. Keer op keer kwam hij leeg weer boven.

dregger

 

poldergemaal

 

Ach, het was heerlijk daar bij Egmond, al was de wandeling net niet lang genoeg om alles helemaal te doen vergeten.

 

herfstkleuren

 

Vraag me niet wat daar stond te verpieteren en verwelken op die akkers, maar het effect was dat van een bollenveld. “Ga daar maar eens aan staan met je Bruynzeel-potloden en je Caran d’Ache,” zuurde ik toen ik het zag. Maar het klonk al een stuk minder grimmig dan de eerdere keren dat ik het zei die dag.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *