Ik heb het interview met Gordon,
ik heb het interview met Gordon
het grote interview met Gordon in Volkskrant Magazine
– en ik wéét dat het daar staat – NIET gelezen,
ik heb een uur, twee uur, de hele zaterdag lang
het interview met Gordon, het interview met Gordon
in Volkskrant Magazine NIET gelezen.
Het interview met Gordon duikt op op Twitter,
op TV, op Facebook – houdt de gemoederen bezig
van iedereen die Gordon een Topper vindt
of juist tweederangs, als zanger of mens.
Negen pagina’s over Gordon?
Dan kan je ook iets anders lezen, dacht ik,
Beckett, Flaubert, Gogol, Rosenboom…
Niettemin, dit weekend lezen hoogopgeleiden
zo massaal het interview met Gordon
dat anderen (academisch denkniveau)
het interview met Gordon ook gaan lezen.
Zo houden we elkaar gegijzeld:
Gordon is boos, eenzaam, niet zo rijk als eerst.
Goor sneert naar Geer en onze DJ’s
draaien hem niet meer. Ik weet het,
ik weet het nu helaas allemaal,
al heb ik die negen pagina’s niet gelezen.
al heb ik dit weekend geen Volkskrant gekocht,
met het grote, niet te missen interview met Gordon.
Gebaseerd op de moderne klassieker ‘Het kleed in de gang’ van Sylvia Hubers
Lekker makkelijk, een stukkie schrijven met zo’n mooi voorbeeld!
@Jelle: zie het als een eerbetoon, dat het origineel aan de vergetelheid ontrukt! Geschreven door een bewonderaar, met toestemming van de auteuse zelf.
Toch ziet die gozer er echt als een Romeinse keizer uit op de voorkant van het magazine. Caligula denk ik want hij is minstens zo gek…. (en geheel los daarvan: 1) nog de beste wensen Marius en Sylvia!; 2) ik heb mijn nick maar veranderd om herrie tussen Harries te voorkomen).
Maar krijgt Onwijsgeer nu geen mot met Onwijsgoor?
@Roberto: grijns (eigenlijk LOL, maar ja…) @O’geer: Hou ‘m erin, herriënde harries is wel het laatste wat we willen hier. @beiden: op een productief prozajaar!