App-solutely Fapp-ulous

God gaf ons apparaten (herlezen jullie die bundel nog wel regelmatig?) vind ik mettertijd een steeds betere titel. Want ook hier in huis infiltreren ze; ze smokkelen snoeren en opladers mee en als je niet oppast nemen die godgegeven/godvergeten apparaten de boel over.

Zo had ik onlangs besloten dat ik, om niet een complete anachronist te blijven, óók aan de smartphone moest. Zo eentje waarop je kunt swipen en met een wegwerpgebaar tientallen icoontjes of berichtjes kunt laten langsglijden. Deze week kwam hij.

Aan bellen heb ik me nog niet gewaagd, alles op zijn tijd (sprak de anachronist). Wel werd ik acuut app-happy. Ik begon met de meest voor de hand liggende (OV, bank, antivirus, nieuws) maar toen waren er nog een paar miljoen over waaruit je een keuze kon maken – het kind-in-de-snoepwinkelgevoel.

Het enige wat mij remde bij het installeren was mijn ttypaardigheid typvraadigheid ypvaardigheid tyvpaardigheid typvaardghied typvaardigheid. In het Engels kan je van een onhandig iemand zeggen ‘all his fingers are thumbs’, maar de duim is aan een herwaardering bezig. De echte mobieltijgers typen met beide duimen. Daar hoef ik niet eens aan te denken. Maar ook mijn vingers slaan er bij het typen maar een slag naar, bleek. En waar zat de komma? Waar zat verdomme de komma? En als dan ‘automatisch aanvullen’ op Senegalees blijkt te staan ben je zo weer een autodidactisch uurtje verder voordat je mailtje af is.

Rond twaalf uur vanmiddag ging ik boodsch-app-en doen. Wat?!?! Het was heerlijk buiten, de zuurstof leek ongebruikt en er was geen vuiltje aan de lucht. Dat laatste had ik natuurlijk kunnen zien bij Weer XL of Buienradar, maar die staan bij mij laag in de pikorde. Bestaat er een Android-app die het apparaat automatisch op zwart zet met de mededeling ‘ga eerst eens naar buiten, huismus en blijf de eerste uren met je motorisch gestoorde tengels van me af’?